![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/36/Slalom_World_Championships_14_53_30_168_%252810263591406%2529_%2528cropped%2529.jpg/640px-Slalom_World_Championships_14_53_30_168_%252810263591406%2529_%2528cropped%2529.jpg&w=640&q=50)
Ana Sátila
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ana Sátila Vieira Vargas (ur. 13 marca 1996 w Ituramie) – brazylijska kajakarka.
![]() | ||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Ana Sátila Vieira Vargas | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1996 | |||||||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
157 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Instituto Meninos do Lago | |||||||||||||||||||||||||||
Trener |
Ettore Ivaldi, Guillermo Díez-Canedo | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
|
Jest córką pracownika budowlanego Claudio Vargasa. Reprezentuje klub Associação Primaverense de Canoagem.
W wieku 4 lat zaczęła trenować boks i pływanie. Pod wpływem Romualdo Júniora, który był jej pierwszym trenerem[1] zmieniła w wieku 9 lat dyscyplinę na kajakarstwo. Obecnie jest trenowana przez Włocha Ettore Ivaldiego[2] i Guillermo Díeza-Canedo[3]. 6 listopada 2008 w Três Coroas została mistrzynią kraju, mając zaledwie 12 lat.
Wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w 2012, na których wystąpiła w slalomie K-1. Odpadła w kwalifikacjach zajmując 16. miejsce z czasem 110,83 s[4][5]. Była najmłodszym Brazylijczykiem[6][7] i kajakarzem na tych igrzyskach[8].
W 2013 zdobyła brązowy medal na juniorskich mistrzostwach świata[9], a rok później na tych samych zawodach wywalczyła złoto[10][11].
W 2015 zdobyła dwa medale igrzysk panamerykańskich: złoty w C-1[12] i srebrny w K-1[13], natomiast w 2016 wystartowała na igrzyskach olimpijskich, na których zajęła 17. miejsce w K-1[14]. Trzy lata później została dwukrotną złotą medalistką igrzysk panamerykańskich rozgrywanych w Limie[15].
Jej idolem sportowym jest Tony Estanguet. Oprócz ojczystego języka portugalskiego zna również angielski[3].