![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/40/Herb_Prawdzic.svg/langpl-640px-Herb_Prawdzic.svg.png&w=640&q=50)
Adrian Andrzej Gołyński
kasztelan wyszogrodzki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Adrian Andrzej Gołyński herbu Prawdzic (ur. ok. 1540, zm. 1638), kasztelan wyszogrodzki, starosta zakroczymski w 1631 roku[1], marszałek sejmiku generalnego województwa mazowieckiego w 1613 roku[2].
![]() |
Ten artykuł dotyczy starosty zakroczymskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/40/Herb_Prawdzic.svg/640px-Herb_Prawdzic.svg.png)
Syn Stanisława, wnuk Adriana (zm. 1540), kasztelana ciechanowskiego, wyszogrodzkiego i czerskiego. Poślubił Dorotę Lubieńską, córkę Emeriana. Z małżeństwa urodziło się 2 synów i córka: Hieronim, kasztelan warszawski; Konstanty, dworzanin królewski; Marianna, późniejsza żona Krzysztofa Brochowskiego, podkomorzego zakroczymskiego.
Poseł ziemi zakroczymskiej na sejm zwyczajny 1613 roku[3]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1626 roku i sejm nadzwyczajny 1629 roku[4].
Był dziedzicem Gołymina, dawniej Gołynina. Początkowo pełnił urząd podkomorzego zakroczymskiego od 1612 roku, następnie został starostą zakroczymskim (1617). Zapisał dożywocie swej żonie Dorocie w roku 1612. Z urzędu podkomorzego zrezygnował w 1618 roku. Był właścicielem Tarchomina. W latach (1636-1638) sprawował urząd kasztelana wyszogrodzkiego. W roku 1632 oddał on swemu synowi Konstantemu Lewice ze starostwa zakroczymskiego, lecz syn wkrótce zmarł.