22 Pułk Czołgów

22 Drezdeński Pułk Czołgów – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

22 Pułk Czołgów

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1951
Rozformowanie	1990
Nazwa wyróżniająca	Drezdeński
Tradycje
Rodowód	22 Samodzielny Pułk Czołgów 22 Pułk Czołgów i Artylerii Pancernej
Kontynuacja	3 Drezdeński Pułk Czołgów 34 Brygada Kawalerii Pancernej
Organizacja
Dyslokacja	Żagań[1]
Rodzaj wojsk	Wojska pancerne
Podległość	4 Pomorska Dywizja Piechoty 5 Saska Dywizja Pancerna 11 Dywizja Pancerna

Czołg podstawowy pułku – T-34/85

Żagań – w tym mieście stacjonował pułk

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowany wiosną 1951 jako 22 Samodzielny Pułk Czołgów na podstawie „Planu zamierzeń organizacyjnych na lata 1951–1952”. Stacjonował w Żaganiu.

Na podstawie rozkazu Nr 058/Org. Ministra Obrony Narodowej 2 listopada 1954 pułk podporządkowano dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty i przeformowano na etat Nr 1/115. Otrzymał on nową nazwę – 22 Pułk Czołgów i Artylerii Pancernej.

W 1957 pułk został podporządkowany dowódcy 5 Dywizji Pancernej. W kwietniu 1963 wszedł w struktury 11 Dywizji Pancernej^{[uwaga 1]}.

Zgodnie z rozkaz nr 07/MON z 04.05.1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek, Dz. Roz. Tjn. MON Nr 5, poz. 21, pułk przyjął tradycje 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej i zmienił nazwę na 3 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich.

Osobny artykuł: 3 Drezdeński Pułk Czołgów.

Struktura organizacyjna

• dowództwo i sztab
• sześć kompanii czołgów średnich
• batalion artylerii pancernej
  • dwie kompanie dział pancernych
• kompanię technicznego zaopatrzenia
• plutony: łączności i saperów.

Uzbrojenie pułku stanowiły: 63 czołgi średnie T-34/85 i 18 dział pancernych

W grudniu 1952 zmieniono etat. W pułku zmniejszono liczbę kompanii czołgów średnich do trzech i jednej kompanii dział pancernych. Ogólna liczba podstawowego sprzętu bojowego wynosiła wtedy 30 czołgów i 5 dział pancernych

Dowódcy pułku

• mjr Kłosowski
• mjr Zdzisław Stanclik (był w 1956)^[2]

Uwagi

1. Zarządzenie Szefa Sztabu Generalnego WP nr 057/Org. z 8 kwietnia 1963 roku.

Przypisy

1. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 432.
2. Nalepa 1992 ↓, s. 87.

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Edward, Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.