β-Defensyny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
β-Defensyny – białka kationowe zaliczane do peptydów antydrobnoustrojowych o długości 36-42 aminokwasów[1], których mostki dwusiarczkowe rozmieszczone są w pozycjach C1-C5, C2-C4, C3-C6[2]. Pierwszą z odkrytych β-defensyn była cząsteczka peptydu wyizolowana z języka krowy w 1991, przez zespół Diamond et al. nazwana TAP (tracheal antimicrobial peptide). Od ówcześnie znanych defensyn różniła się innym rozmieszczeniem sześciu cystein, związanych trzema mostkami dwusiarczkowymi[3]. Pierwszą ludzką β-defensynę hBD-1 odkryto w 1995[4].