![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/03/Tpn_3bag.jpg/640px-Tpn_3bag.jpg&w=640&q=50)
Żywienie pozajelitowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Żywienie pozajelitowe, żywienie parenteralne – jedna z form leczenia żywieniowego, które polega na podawaniu składników odżywczych (węglowodanów i tłuszczów), białka, wody, elektrolitów oraz pierwiastków śladowych drogą dożylną:
- poprzez żyły obwodowe po uzyskaniu dostępu dożylnego za pomocą wenflonu lub
- poprzez żyłę główną przy pomocy specjalnie założonego cewnika.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/03/Tpn_3bag.jpg/640px-Tpn_3bag.jpg)
Podstawowe zasady projektowania żywienia pozajelitowego zostały opracowane w latach 1967–1968.
Dostarczanie drogą dożylną wszystkich niezbędnych składników, wchłanianych w normalnych warunkach przez przewód pokarmowy, nazywa się całkowitym żywieniem pozajelitowym.