ਤੈਮੂਰੀ ਖ਼ਾਨਦਾਨ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਤੈਮੂਰੀ ਖ਼ਾਨਦਾਨ (Persian: تیموریان), ਗੁਰਕਣੀ ਵਜੋਂ ਸਵੈ-ਨਿਯੁਕਤ (Persian: گورکانیان, romanized: Gūrkāniyān), ਇੱਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸੁੰਨੀ ਮੁਸਲਿਮ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਜਾਂ ਤੁਰਕੋ-ਮੰਗੋਲ ਮੂਲ ਦਾ ਕਬੀਲਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਸੂਰਬੀਰ ਤੈਮੂਰ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਟੇਮਰਲੇਨ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ।[1][2][3][4][5] "ਗੁਰਕਾਨੀ" ਸ਼ਬਦ "ਗੁਰਕਾਨ" ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮੰਗੋਲੀਆਈ ਸ਼ਬਦ "ਕੁਰਾਗਨ" ਦਾ ਇੱਕ ਫ਼ਾਰਸੀ ਰੂਪ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਜਵਾਈ"।[6] ਇਹ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਇੱਕ ਸਨਮਾਨਯੋਗ ਸਿਰਲੇਖ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਤਿਮੂਰਿਡ ਚੰਗੇਜ਼ ਖ਼ਾਨ ਦੇ ਸਹੁਰੇ ਸਨ,[7] ਮੰਗੋਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਬਾਨੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੈਮੂਰ ਨੇ ਚੰਗੀਜ਼ ਖ਼ਾਨ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਵੰਸ਼ਜ ਸਰਾਏ ਮੁਲਕ ਖਾਨਮ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਤਿਮੂਰਿਦ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਤਿਮੂਰਿਦ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸਨ।[2][8] ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਪਰਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਤਿਮੂਰਿਦ ਸਾਮਰਾਜ (1370-1507), ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਅਧਾਰਤ ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ (1526-1857)।