ਮਿਜ਼ੋ ਭਾਸ਼ਾ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਮਿਜ਼ੋ ਭਾਸ਼ਾ ਮਿਜ਼ੋਰਮ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ। ਮਿਜ਼ੋਰਮ ਨੂੰ 1954 ਤੱਕ 'ਲੁਸ਼ਾਈ ਪਾਰਵਤੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ, ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਮਿਜ਼ੋਰਮ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਇਹ ਭਾਸ਼ਾ ਮਨੀਪੁਰ, ਤ੍ਰਿਪੁਰਾ, ਚਿੱਤਾਗੋੰਗ ਹਿਲ ਤੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। 'ਮਿਜ਼ੋ' ਅੱਖਰ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਉੱਚੀ ਭੂਮੀ ਦੇ ਵਾਸੀ" ਹੈ। (ਮਿ = "ਲੋਕ", ਜ਼ੋ = "ਉੱਚੀ ਭੂਮੀ")/\. ਮਿਜ਼ੋ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ "ਲੁਸ਼ਾਈ ਭਾਸ਼ਾ"[2] ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3]
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੱਥ ਮਿਜ਼ੋ, ਜੱਦੀ ਬੁਲਾਰੇ ...
ਮਿਜ਼ੋ | |
---|---|
ਲੁਸ਼ਾਈ | |
ਜੱਦੀ ਬੁਲਾਰੇ | ਭਾਰਤ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼, ਬਰਮਾ |
ਇਲਾਕਾ | ਮਿਜ਼ੋਰਮ, ਤ੍ਰਿਪੁਰਾ, ਅਸਾਮ, ਮਨੀਪੁਰ, ਮੇਘਾਲਿਆ, ਤਹਾਨ, ਨਾਗਾਲੈੰਡ |
ਨਸਲੀਅਤ | ਮਿਜ਼ੋ |
Native speakers | 690,000 (2001)[1] |
ਸੀਨੋ-ਤਿੱਬਤੀ
| |
ਅਧਿਕਾਰਤ ਸਥਿਤੀ | |
ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ | Mizoram (India) |
ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕੋਡ | |
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-2 | lus |
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-3 | lus |
Glottolog | lush1249 |
ਬੰਦ ਕਰੋ