From Wikipedia, the free encyclopedia
ਅਪੋਲੋ 15 ਪੋਸਟਲ ਕਾਂਡ ਦੀ ਘਟਨਾ, 1972 ਦੇ ਨਾਸਾ ਘੁਟਾਲੇ ਵਿੱਚ, ਅਪੋਲੋ 15 ਦੇ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲਗਭਗ 400 ਅਣਅਧਿਕਾਰਤ ਡਾਕ ਕਵਰ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਸਤਹ ਨੂੰ ਚੰਦਰ ਮੋੋਡੀਉਲ ਉੱਤੇ ਲਿਜਾਏ। ਕੁਝ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਪੱਛਮੀ ਜਰਮਨ ਦੇ ਸਟੈਂਪ ਡੀਲਰ ਹਰਮੈਨ ਸੀਜਰ ਦੁਆਰਾ ਉੱਚ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਵੇਚੇ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ "ਸੀਏਅਰ ਕਵਰਜ਼" ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਪੋਲੋ 15 ਦੇ ਚਾਲਕ ਦਲ, ਡੇਵਿਡ ਸਕਾਟ, ਐਲਫਰੇਡ ਵਰਡਨ ਅਤੇ ਜੇਮਜ਼ ਇਰਵਿਨ, ਕਵਰ ਲੈ ਜਾਣ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਲੈਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ; ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੈਸੇ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤੇ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਾਸਾ ਨੇ ਝਿੜਕਿਆ। ਘਟਨਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੈਸ ਕਵਰੇਜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸੈਨੇਟ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਇੱਕ ਬੰਦ ਸੈਸ਼ਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਵੀ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਉੱਡਿਆ।
ਤਿੰਨੇ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਜਾਣਕਾਰ, ਹੌਰਸਟ ਈਰਮੈਨ, ਨੇ ਕਵਰ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਹਰੇਕ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀ ਨੂੰ ਲਗਭਗ $7,000 ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨੇ ਸਨ। ਸਕਾਟ ਨੇ 26 ਜੁਲਾਈ, 1971 ਨੂੰ ਅਪੋਲੋ 15 ਲਾਂਚ ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਕਵਰਸ ਪੋਸਟਮਾਰਕ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਪੇਸ ਲਈ ਪੈਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਲਿਆਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਲਿਫਟ ਆਫ਼ ਲਈ ਤਿਆਰੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਿਜੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਜੋ ਉਹ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਵਰਾਂ ਨੇ 30 ਜੁਲਾਈ ਤੋਂ 2 ਅਗਸਤ ਤੱਕ ਫਾਲਕਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚੰਦਰਮਾ 'ਤੇ ਬਿਤਾਇਆ। 7 ਅਗਸਤ ਨੂੰ, ਸਪਲੈਸ਼ਡਾ .ਨ ਦੀ ਮਿਤੀ ਨੂੰ, ਕਵਰਾਂ ਨੂੰ ਰਿਕਵਰੀ ਕੈਰੀਅਰ USS Okinawa ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਪੋਸਟਮਾਰਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਸੌ ਨੂੰ ਈਰਮੈਨ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ (ਅਤੇ ਸਿਏਜਰ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ); ਬਾਕੀ ਦੇ ਕਵਰਾਂ ਨੂੰ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਵਰਡੇਨ ਨੇ 144 ਵਾਧੂ ਕਵਰ ਲੈ ਜਾਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਜਾਣਕਾਰ, ਐੱਫ. ਹਰਿਕ ਹੈਰਿਕ ਲਈ ; ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਅਪੋਲੋ 15 ਨੇ ਲਗਭਗ 641 ਕਵਰ ਕੀਤੇ। 1971 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ, ਜਦੋਂ ਨਾਸਾ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਹੈਰਿਕ ਦੇ ਕਵਰ ਵੇਚੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਦੇ ਸੁਪਰਵਾਈਜ਼ਰ, ਡੇਕ ਸਲੇਟਨ ਨੇ ਵਰਡਨ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਉਸ ਦੇ ਹੋਰ ਵਪਾਰੀਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚੋ। ਸਲੇਟਨ ਨੇ ਸੀਜ਼ਰ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦਾ ਸੁਣਿਆ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਅਪੋਲੋ 17 ਲਈ ਤਿੰਨ ਬੈਕਅਪ ਚਾਲਕਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸੀਜ਼ਰ ਅਤੇ ਈਰਮੈਨ ਤੋਂ ਮੁਆਵਜ਼ੇ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸੀਜਰ ਮਾਮਲਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੂਨ 1972 ਵਿੱਚ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਥੇ ਵਿਆਪਕ ਕਵਰੇਜ ਸੀ; ਕਈਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾਸਾ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਤੋਂ ਨਿੱਜੀ ਮੁਨਾਫਾ ਕਮਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ।
4 ਅਕਤੂਬਰ 1957 ਨੂੰ ਸਪੂਟਨਿਕ ਪਹਿਲੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦੇ ਨਾਲ ਪੁਲਾੜ ਯੁੱਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਖਗੋਲ - ਵਿਗਿਆਨ (ਪੁਲਾੜ-ਸੰਬੰਧੀ ਸਟੈਂਪ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨ ) ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੋਈ।ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਯੂਐਸਐਸਆਰ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੇ ਪੁਲਾੜ ਯਾਨਾਂ ਅਤੇ ਉਪਗ੍ਰਹਿਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਯਾਦਗਾਰੀ ਡਾਕ ਟਿਕਟ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀਆਂ। ਐਸਟਰੋਫੀਲੈੈੈੈੈਟਲੀ ਦੇ ਸਾਲ ਦੌਰਾਨ ਸਭ ਤੋ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੀ ਅਪੋਲੋ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੇ 1969 ਤੱਕ ਦੇ ਚੰਦਰਮਾ landings 1972 ਨੂੰ[1] ਮਸੂਲੀਏ ਅਤੇ ਡੀਲਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਫਿਲੈਟੀਕ ਅਮਰੀਕੀ ਸਪੇਸ ਫਲਾਈਟ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਸਬੰਧਤ ਸੋਵੀਨਾਰ, ਅਕਸਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼-ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਦੁਆਰਾ (ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਕਵਰ )। ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕਵਰਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨਾ ਪੁਲਾੜੀ ਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦਿਨਾਂ 'ਤੇ ਕੈਨੇਡੀ ਸਪੇਸ ਸੈਂਟਰ (ਕੇਐਸਸੀ) ਡਾਕਘਰ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਬਣ ਗਈ। [2]
ਅਪੋਲੋ 15 ਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਉਦੋਂ ਹੋਈ ਜਦੋਂ ਸੈਟਰਨ ਵੀ ਲਾਂਚ ਵਾਹਨ 26 ਜੁਲਾਈ, 1971 ਨੂੰ ਕੇਐਸਸੀ ਤੋਂ ਉਡਾਣ ਭਰਿਆ, ਅਤੇ ਖ਼ਤਮ ਹੋਇਆ। ਜਦੋਂ ਪੁਲਾੜ ਕੈਰੀਅਰ ਦੁਆਰਾ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਅਤੇ ਕਮਾਂਡ ਮੋਡੀਉਲਐਂਡਵੇਅਰ ਨੂੰ ਬਰਾਮਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ USS Okinawa 7 ਅਗਸਤ ਨੂੰ। ਕੰਮ ਸਵਾਰ ਮਿਸ਼ਨ ਹਾਕਮ ਡੇਵਿਡ ਸਕਾਟ ਸਨ, ਹੁਕਮ ਮੋਡੀਊਲ ਪਾਇਲਟ Alfred Worden ਅਤੇ ਚੰਦਰ ਮੋਡੀਊਲ ਪਾਇਲਟ ਯਾਕੂਬ ਇਰਵਿਨ। ਸਕਾਟ ਅਤੇ ਇਰਵਿਨ ਸਵਾਰ ਚੰਦਰ ਮੋਡੀਉਲ ਫਾਲਕਨ 30 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ 'ਤੇ ਉਤਰੇ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ 67 ਘੰਟਿਆਂ ਲਈ ਉਥੇ ਰਹੇ। ਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਕਈ ਪੁਲਾੜ ਰਿਕਾਰਡ ਕਾਇਮ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਚੰਦਰ ਰੋਵਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ।ਸਕੌਟ ਅਤੇ ਇਰਵਿਨ ਨੇ ਐਕਸਟਰਾਵਹਿਕੂਲਰ ਗਤੀਵਿਧੀ (ਈ.ਵੀ.ਏ.) ਦੇ ਤਿੰਨ ਦੌਰ ਦੌਰਾਨ ਲੈਂਡਿੰਗ ਸਾਈਟ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਖੇਤਰ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵਾਰ ਕੀਤਾ।[3] 2 ਅਗਸਤ ਨੂੰ, ਅੰਤਮ ਈਵੀਏ ਖਤਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਚੰਦਰ ਮੋਡੀਉਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸਕਾਟ ਨੇ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟਸ ਡਾਕ ਸੇਵਾ ਦੁਆਰਾ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਏ ਗਏ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਦੇ ਕਵਰ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪੋਸਟਮਾਰਕਿੰਗ ਉਪਕਰਣ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਨਵੇਂ ਸਟੈਂਪਸ [lower-alpha 1] ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਵਿੱਚ ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਰੋਵਰ, ਅਮਰੀਕੀ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦੀ ਦਸਵੀਂ ਯਾਦਗਾਰੀ ਵਰ੍ਹੇਗੰਡ ਦੇ ਸਮਾਰੋਹ ਵਜੋਂ। [lower-alpha 2][4] ਇਹ ਕਵਰ ਡਾਕ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਮਿਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, [5] ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਸਮਿਥਸੋਨੀਅਨ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਡਾਕ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੈ।
ਈਰਮੈਨ ਪੱਛਮੀ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਲੋਰਚ ਤੋਂ ਹਰਮੈਨ ਸੀਜਰ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਸਟੈਂਪ ਡੀਲਰ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ।[6] ਦੋਵੇਂ ਸੰਨ 1969 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਅਪੋਲੋ 12 ਦੇ ਉਦਘਾਟਨ ਲਈ ਇੱਕ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ ਤੇ ਮਿਲੇ ਸਨ; ਆਈਰਮੈਨ ਨੇ ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਸਵਾਬੀਅਨ ਖਿੱਚ ਤੋਂ ਇਹ ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਉਹ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਉਸੇ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਬੁਲਾਇ।ਸੀਏਜਰ ਨੂੰ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਕਵਰਾਂ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਮਿਲਿਆ ਕਿ ਅਪੋਲੋ 12 ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬਾਈਬਲ ਲੈ ਲਈ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਸੀਏਜਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਈਰਮੈਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਅਪੋਲੋ ਚਾਲਕ ਦਲ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ਨੂੰ ਕਵਰ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਜਾਵੇ। ਆਈਰਮੈਨ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਸਾ ਲੈਣਗੇ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਪੁੱਛਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ ਕਿ ਸਿਏਜਰ ਨੇ ਅਦਾਇਗੀ ਨੂੰ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਨਿਵੇਸ਼ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ। ਆਈਰਮੈਨ ਨੇ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਪਹੁੰਚ ਵਿੱਚ ਸਿਏਜਰ ਦਾ ਨਾਂ ਨਹੀਂ ਲਿਆ।[7][8]
ਈਰਮੈਨ ਅਪੋਲੋ 15 ਦੇ ਸਮੇਂ ਕੋਕੋ ਬੀਚ, ਫਲੋਰਿਡਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਅਧਾਰਤ ਡਾਇਨਾ-ਥਰਮ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਦਾ ਸਥਾਨਕ ਨੁਮਾਇੰਦਾ ਸੀ, [9] ਜੋ ਇੱਕ ਨਾਸਾ ਠੇਕੇਦਾਰ ਸੀ। [9] ਸਕਾਟ ਦੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਲਾਂਚ ਹੋਣ ਤੋਂ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਰਾਤ ਪਹਿਲਾਂ, ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਦੇ ਸੁਪਰਵਾਈਜ਼ਰ, ਫਲਾਈਟ ਕਰੂ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨਜ਼ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ, ਡੇਕ ਸਲੇਟਨ ਨੇ ਸਕਾਟ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚਾਲਕ ਦਲ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਈਰਮੈਨ ਦੇ ਘਰ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਤੇ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ; ਸਕਾਟ ਨੇ ਆਈਰਮੈਨ ਨੂੰ ਸਲੇਟਨ ਦਾ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਦੋਸਤ ਦੱਸਿਆ। [10] ਵਰਡੇਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤੀ ਜਤਾਈ ਕਿ ਕਰੂ ਨੂੰ ਉਥੇ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਸਕਾਟ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਚਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਵਾਲਾ ਦੱਸਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸਲੇਟਨ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [11] 1972 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਗਰਸ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੀ ਗਵਾਹੀ ਵਿੱਚ, ਸਕਾਟ ਨੇ ਆਈਰਮੈਨ ਨੂੰ "ਸਾਡਾ ਮਿੱਤਰ" ਦੱਸਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਖਾਣਾ ਖਾ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ ਕੇਐਸਸੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀ ਵੀ ਸਨ। [9] ਸਕਾਟ ਨੇ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਆਈਰਮੈਨ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। [9]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.