Sent Meard de Gurçon

Sent Meard de Gurçon o Sent Miard de Gurçon, prononciat [ʂɛ̃m’mjaːr] [degyr’ʂũn] ^[1] (Saint-Méard-de-Gurçon en francés), es una comuna d'Occitània dins la region istorica de Perigòrd, administrada per lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Vilatge d'Occitània

Mai d'informacions Descobridor o inventaire, Data de descobèrta ...

Sent Miard de Gurçon
Saint-Méard-de-Gurçon

La glèisa.

Geografia fisica

Coordenadas

44° 54′ 36″ N, 0° 11′ 04″ E

Superfícia

28,38 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

116 m
74 m
28 m

Geografia politica

França

Arrondiment de Brageirac

Canton
2446

Lo País de Montanha e Gurçon (Vilafrancha de Lochac avant 2015)

Intercom
242401156

CC de Montanha Montravèl e Gurçon

Cònsol

Cyril Barde
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

815 ab.

832 ab.

Densitat

27,24 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

24610

Còde INSEE

24461

Tampar

Perimètre dau territòri

Comunas confrontantas de **Sent Miard de Gurçon**
Sent Martin de Gurçon Carsac de Gurçon	Sent Remedi	Sent Giraud de Còrbs
Montaseus		Montfaucon (Perigòrd)
Nastrengas	Faugairòlas	Lo Pòrt de Senta Fe e Ponchac

La prononciacion es [ʂɛ̃m’mjaːr] [degyr’ʂũn] ^[1]. Las fòrmas ancianas son Monast. S. Medardi abbatiae, en latin, de 1122, Sanctus Medardus de Abbatia en latin, en 1382, Saint Méard l'abbatial (l'abadia es probablament la d'Usercha, puei que Sent Miard ne'n era un priorat) ^[2].

Sent Meard o puslèu Sent Miard es un agiotoponime : 'quò's un nom de luec que fai referéncia a un nom de sent. Se tracta de Sanctus Medardus (456 - 8 de junh 545), avesque de Noyon en Picardia (França), dont lo nom ven dau germanic Math-hard ^[2]^,^[3]^,^[1].

En occitan, a part la Gasconha occidentala e meridionala que consèrva inalterat lo -d- intervocalic, Medard es una fòrma sabenta. Una de las fòrmas occitanas d'origina populara (per evolucion normala) es Mesard (-d- intervocalic > -z-, grafiat -s-), coma a Sent Mesard, mas pus au nòrd -z- intervocalica dispareis, çò que dona Meard e, per evitament de l'iatus, Merd, Mèrd, Miard, etc. Precisament, la prononciacion, [ʂɛ̃m’mjaːr] [degyr’ʂũn], justifica plenament una grafia Sent Miard, coma a Sant Miard de Presca : Meard, en doas sillabas, pòt pas representar Miard, en una sillaba. En francés, la fòrma populara es normalament Mar(d) (grafiat Mard, Mars, Marc).

Gurçon es lo nom d'una anciana chastelania, dont las atestacions son Gorzom (1105), Gorson (sègle XII), puèi en latin Curzum (1254), Gorsson en 1385^[4], Gorsonium, Gursonium (sègle XIV). Ven d'un nom de persona latin, Curtius, emb lo sufixe -onem^[5]. *Cŭrtione(m) dona *Gorçon, eventualament (evolucion irregulara) Gurçon; lo passatge de C- a G- es pas una fatalitat : veire Courçon (Charanta Maritima, França), que l'origina es la mesma.

Entre 1790 e 1801, Sent Miard fuguèt un canton (capluec de canton). Las 8 comunas de son canton èran Ponchac (Peiregòrd), Montaseus,

En 1801, Sent Miard perdèt son canton e fuguèt estacat au canton de Vilafrancha de Lopchac. D'autras comunas de son canton fuguèren estacadas au canton de Velinas^[6]. Dempuèi la refòrma cantonala de 2015, Sent Miard es estacat au canton deu País de Montanha e Gurçon, en francés Pays de Montaigne et Gurson, dont lo burèu centralisator es Lo Pòrt de Senta Fe e Ponchac.

Mai d'informacions Periòde, Identitat ...