L'oclocracia (en grèc ancian] ὀχλοκρατία / okhlokratía, en latin : ochlocratia) es una forma de govèrn que la fola (ὀχλος) a lo poder d'impausar sa volontat.
Oclocracia es pas un sinomím de democracia al sens de govèrn pel pòble. Implicitament, se lo tèrme fola e non pas pòble es emplegat, e plan segur dins un sens pejoratiu, es per suggerir la fola coma massas manipulablas o passionalas, als fenomèms de fola, justament, sovent provocadas coma per la demagogia o lo populisme. O opausant de formas politicas supausadas mai racionalas o al mens rasonablas, que sián démocratics o non; e atal considéreradas mai desirablas per principi.
ὀχλος e δημος
Aquel govèrn per la fola a per connotacion pejorativa lo reialme de la vulgaritat, de la mediocritat. En 1584, l'escrivan anglés John Stockwood desciu l'oclocracia coma un Estat que las personas grossièras decidant de totas causas segon lo lor interés pròpi. Pels Grecs, l'ὀχλος, es çò qu'es inferior al δημος. L'oclocracia se caracteriza per una descompausicion de la lei e de las mors. Es quand la democracia degenèra en caós politica, luta quotidiana entre los individús e lo reiame de la fòrça. Seriá una configuracion istorica que s'apelariá lo « prepolitic », al respècte del « politic », que se caracteriza o per l'existéncia de l'Estat e de la lei o per l'existéncia d'una consciença collectiva e d'una autoorganizacion de la Ciutat (la πόλη) sens Estat, favorisant la responsabilizacion, la cooperacion e la coabitacion dels Òmes.
Polib
L'oclocracia es, dins la teoria de l'anaciclòsi - teoria ciclica de la succession dels regims politics - formulada per l'istorian grèc Polib (tornada per Ciceron dins De Republica, e per Maquiavèl), lo pièger de totes los regims politics. Es l'estadi ultim de la degenerescéncia del poder. Polib descriu un cicle de sièis passas que fa tombar la monarquia dins la tirania, que seguís l'aristocracia que se degrada en oligarquia, e torna a la democracia ensag remediar a l'oligarquia, mas s'afonsa, dins una sièisena passa, dins lo pièger dels regims qu'es l'oclocracia, ont demòra pas qu'esperar l'òme providencial que tornará cap a la monarquia.
Rousseau
Dins Lo Contracte social, Jean-Jacques Rousseau definís l'oclocracia coma la degenerescéncia de la democracia: «Distinguissent, la democracia degenèra en Oclocracia » (libre III, cap 10). L'origina d'aquela degenerescéncia es una desnaturacion de la « volontat generale », qu'arrèsta d'èsser generala a moment que comença a incarnar los interesses de qualques uns, d'una partida de la populacion, e non de la populacion tota entièra (cf. II, 3) ; pòt èsser, a la limita, d'una « volontat de totes », non d'una « volontat generala ».»
James Mackintosh
En 1791, lo filosofe escocés James Mackintosh (1765-1832) considèra, dins lo Vindiciae Gallicae, que «l'autoritat d'une gentalha corrompuda e tumultuosa deu puslèu èsser considerada coma una oclocracia qu'una democracia, coma lo despotisme de la tropelada, e non lo govèrn del pòble ».»
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
