Empèri seleucida

L'Empèri seleucida es un estat ellenistic fondat per Selèuc Ièr e eissit de las conquistas d'Alexandre lo Grand, qu'existiguèt de 312 abC a 63 abC. S'espandissèt, a son maximum, sus Mesopotamia, Siria, Asia menora e lo mond iranian.

Aquel article es pas acabat. Es en fasa d'escritura o de reconstruccion importanta.

Empèri seleucida
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'Empèri seleucida
L'Empèri seleucida
Caracteristicas
Region:	Orient Mejan, Iran
Epòca:	312 abC-63 abC
Capitala:	Seleucia, puèi Antiòquia

Selèuc Ièr e la fondacion de l'empèri

La mòrt d'Alexandre lo Grand en -323 menèt a una guèrra de succession entre sos generals d'origina macedonians, sonats los diadòcs. Lo diadòc Selèuc Ièr arribèt en -312 a establir son poder a Babilònia, en Mesopotamia e lèu poguèt s'apoderar Mèdia e Susiana^[1].

En -303, aviá pres lo contraròtle de la part orientala de l'empèri d'Alexandre, dusqua l'Indus, que deguèt pasmens daissar a Chandragupta Maurya^[1]. En -301, aliat a Lisimac desfaguèt Antigòn lo Bòrni en Asia menora, e recebèt Siria per prètz de la victòria. En -305 fondèt la capitala de Seleucia en Mesopotamia, mas tanlèu -300, la transportèt a Antiòquia en Siria. A partir d'aquest moment, lo centre del poder seleucida s'alunhèt d'Iran e dels territòris orientals de l'empèri^[1]. En -305, la desintegracion de l'estat d'Alexandre lo Grand es complèta. Selèuc Ièr pren lo títol de rei, parièr que lo lagida Ptolemèu Ièr en Egipte^[2].

Dinastia

Los emperaires seleucidas son:

• Selèuc Ièr (305-281)
• Antiòc Ièr (281-261)
• Antiòc II (261-246)
• Selèuc II (246-225)
• Selèuc III (225-223/222)
• Antiòc III (222-187)
• Selèuc IV (187-175)
• Antiòc IV (175-164)
• Antiòc V (164-162)
• Demètri Ièr (162-150)
• Alexandre Balas (150-145)
• Antiòc VI (145-143/142)
• Demètri II (145-139/138)
• Diodòt Trifon (142-138)
• Antiòc VII (139/138-139)
• .....
• Antiòc VIII (125-96)
• Selèuc VI (96-94)
• Demètri III (98-87)

Referéncias

1. Bickerman 1983, p. 4.
2. Bickerman 1983, p. 18.

Fonts

• (en) E. Bickerman, 1983, The Seleucid Period, The Cambridge History of Iran, Volume3 (1), THE Seleucid, Parthian ans Sasanian Periods, Ehsan Yarshater (editor), p. 3-20, Cambridge, Cambridge University Press.