Nom (gramatica)
From Wikipedia, the free encyclopedia
En gramatica, l nom o substantif es una de la principalas naturas de mots ont se classifican los lemas (unitats autonòma del lexic) d'una lenga. Los noms forma una classa donbèrta que pòt liurament s'enriquir de mots novèls. Coma las autras naturaq de mots, lo nom se pòt definir a l’encòp mejans de critèris sementic, morfologic e sintaxic, a de gras diferents seguent las lengas e las teorias linguisticas.
Al vejaire semantic, los noms designan mai tipicament de quitas entitats, sens prene en compta la temporalitat. Possiblament son d’èssers (filha, maçon, cat, arbre...), de causas (ostal, pèira, fuòc, libre...), de sensacions (lutz, paur, musica, gost...), de nocion (fòrça, idèa, edat, estil...), etc.
L'operacion de desviament lexical qui consistís a transformar en nom un lema d'una autra natura se nomena la nominalizacion o substantivatizacion. Un desviament que va d'un nom produch a son torn un denominal o denominatiu.