From Wikipedia, the free encyclopedia
Joan d'Espanhet (1564 - 1637 o après) es un magistrat e alchimista, amic de François Viète[1]. Tanben, foguèt jutge dins de proceses de broishas en Bascoat.
Filh d’un mètge ordinari de la vila de Bordèu e nascut a Sent Milion, sa maire èra veuse d’un jutge ordinari e filha d'un secretari del rei. Son paire sonhèt Enric de Borbon, alara rei de Navarra, a Pau.
En 1590, Jean d'Espanhet èra avocat a Bordèu. En 1592, foguèt fach conselhèr al Grand Conselh de París. En 1594, aculhiguèt amb son esposa la celèbra Marie de Gournay[2] alara qu'aquela s'anava al Castèl de Sent Miquèu de Montanha. La poèta li dediquèt un long autoretrach. Sa figura es evocada dins L’Ombre de la demoiselle de Gournay (1626).
En 1601, foguèt président à mortier del Parlament de Bordèu. En 1608, s'anèt a lo Cort de París, se dich a Bordèu que vendèt son ofici al senhor de Beaumond, per cent mila liuras, e que foguèt conselhièr d’Estat amb uèit cents escus de pension... En 1609, venguèt conselhièr d'Estat, participèt (brevament) amb Pèire de Lancre a las enquèstas per mascariá en Bascoat (Labord), lo rei l'enviant reglar un diferend entre presicaires franceses e espanhòls.
Jean d’Espagnet presidiguèt per dos còps la cambra de l’Edicte de Nerac (1605,1610) mas en decembre de 1611, daissèt sa carga de président à mortier, venduda a un conselhèr bordalés, Bavolièr. Pasmens auriá contunhat de se far pagar.
De 1609-12 a 1615, après la mòrt misteriosa de son predecessor, tornèt tener sèti a la Cambra de l'Edicta a Nerac, a títol onorific. Demandèt la preeminéncia sul president en exercici e l'obtenguèt. En 1621, comprèt la domora del curat de Sent Sulpici que transformèt en ostal ric.
Joan d'Espanhèt foguèt collectionaire d'obratges, mas tanben un restaurator. Joan d'Espanhèt es subretot conegut pels seus obratges esoterics,
Faguèt una inscripcion latina per l'estatua d'Enric, qu'ornará lo pont Nòu[4] e una prefàcia del libre de De Lancre suls mascs.
Dins sos obratges ermetics, Joan d'Espanhèt afirma sa cresença dins l'imutabilitat dels quatre elements, la fixitat de las espècias organicas, l'existéncia dels atòms, la pluralitat dels monds (coma Giordano Bruno), l'esperit de l'univèrs e las signaturas de las causas inferioras. Escriguèt dins l' Enchiridion Physicae Restitutae, cap. CCXLI : «Aqueles que creson qu'aquela multitud gaireben inombrabla de coses celèsts que vesèm foguèt creada sonque en consideracion del glòb terrèstre e per l'utilitat dels seus abitants, coma se n'èran la tòca, me pareissián se far d'illusions», apondant mai luènh: «Quitament auriá mai de versemblança a creire que cada glòb es un mond particular.»[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
