Sigurd II av Noreg

Sigurd II Munn eller Sigurd Haraldsson (1133–10. juni 1155) var konge av Noreg i perioden frå 1136 til 1155.^[1]

Sigurd II
Konge av Noreg
Regjeringstid	1136–1155
Fullt namn	Sigurd Haraldsson
Fødd	1133
Fødestad	Noreg
Død	10. juni 1155
Dødsstad	Bergen
Gravstad	Kristkirken på Holmen i Bergen
Dynasti	Gille dynasty
Far	Harald IV av Noreg
Mor	Thora Guttormsdatter
Born	Håkon II av Noreg, Sigurd Sigurdsson Markusfostre, Cecilia Sigurdsdatter, Sverre Sigurdsson, Erik Sigurdsson, Harald Sigurdsson

Bakgrunn

Sigurd Munn var son av kong Harald IV Gille og frilla Tora Guttormsdottir. Han voks opp i Trøndelag og blei konge av Noreg etter faren i 1136, saman med broren Inge Krokrygg. Frå 1142 blei den eldre broen Øystein Haraldsson òg konge.

Maktkamp

Dette var under den norske borgarkrigstida, og byrjinga av regjeringstida til Sigurd var prega av kamp mot tronkrevjarane Sigurd Slembe og Magnus Blinde. Desse to blei endeleg slått under slaget ved Hvaler i 1139.

Etter dette følgde ei fredeleg tid for samkongane. Då Øystein Haraldsson kom til landet frå Irland i 1142 blei han godteken som kongsson sidan Harald Gille hadde sagt han hadde ein son i Irland.

Etter kvart som dei voks til og rådgjevarane deira fall frå, tok likevel brørne til å uglesjå kvarandre. Dei møttest i Bergen i 1155 for å forsøka å halda på freda. Her skulda Inge Krokrygg dei to brørne sine for å ønskja å styrta han. Dette nekta Sigurd for, men då ein av hans menn drap ein av Inge sine vakter, gjekk Inge til handling. Han sende folka sine til huset Sigurd Munn heldt til, ovrrmanna han og drap han.

Etter at Sigurd døydde tok støttespelarane hans sonen Håkon Herdebrei som konge. I løpet av borgarkrigen som følgde skulle mange som kravde trona hevda å vera son til kong Sigurd. Sverre Sigurdsson var ein av dei som sa han var kongsson, og lukkast både med å overtyda folk om dette og med å bli konge av Noreg.

Kjelder

1. «Sigurd 2. Munn» i Store norske leksikon, snl.no.

Bakgrunnsstoff

Commons har multimedium som gjeld: Sigurd II av Noreg