T.N.T. er det andre studioalbumet til det australske hardrockbandet AC/DC, gjeve ut berre i Australia den 1. desember 1975. Dette var den første utgivinga til bandet med bassisten Mark Evans og trommeslagaren Phil Rudd, sjølv om dei to siste spora vart spelt inn med George Young og Tony Currenti, som begge tidlegare har medverka på High Voltage.
| T.N.T. Studioalbum av AC/DC | ||
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 1. desember 1975 | |
| Innspelt | Mars til juli 1975 | |
| Studio | Albert (Sydney) | |
| Sjanger | ||
| Lengd | 41:55 | |
| Selskap | Albert | |
| Produsent | ||
| AC/DC-kronologi | ||
|---|---|---|
| High Voltage (berre Australia) (1975) |
T.N.T. | High Voltage (internasjonal) (1976)
|
| Singlar frå T.N.T. | ||
|
||
Etter suksessen med singelen «Baby, Please Don't Go» og albumet High Voltage vende AC/DC tilbake til Albert Studios i Sydney for å spela inn sin andre LP med produsentane George Young og Harry Vanda. George var storebroren til gitaristane Malcolm Young og Angus Young og hadde sjølv hatt suksess i gruppa The Easybeats. T.N.T. markerte eit retningsskifte frå debutalbumet til AC/DC, High Voltage, som vart gitt ut 17. februar 1975. Medan High Voltage inneheldt ein del eksperimentering med stilane i låtane og hadde ei rekkje personell som fylte fleire roller, såg T.N.T. bandet fullt ut omfamna formelen som dei skulle bli kjende for: hard, rhythm and blues-basert rock and roll. Dei forenkla òg besetninga si og skulle bruka det frå då av, som var at Angus utelukkande spelte sologitar, Malcolm Young spelte rytmegitar, og trommeslagaren og bassisten var dei einaste som spelte høvesvis trommer og bassgitar på albuma. I Murray Engleheart-boka AC/DC: Maximum Rock & Roll seier produsenten Harry Vanda: «Eg går ut frå at det kan ha vore eitt eller to spor på det første albumet, nokre få ting som dei eksperimenterte med, som dei truleg ikkje ville ha gjort seinare. Så eg tenkjer du kan seia at T.N.T var den som verkeleg trekte identiteten. Som, dette er AC/DC, det er ingen tvil om det, det er kven dei kjem til å vera, og det er slik dei kjem til å halda fram med å vera.»
I Clifton Walker-boka Highway to Hell: The Life and Times of AC/DC Legend Bon Scott, snakkar bassisten Mark Evans om den kreative prosessen deira i denne perioden:
Malcolm og Angus kom opp med riff og alt det der, og så gjekk me i studio. Malcolm og George sette seg ved pianoet og jobba med det. Malcolm og Angus hadde grunnstammen i ein låt, riffet og ulike bitar, og George hamra det saman til ein melodi. Bon gjekk inn og ut når bandet spelte inn akkompagnement. Når sporet var ferdig, ville han bokstaveleg talt bli låst inne på kjøkkenet der på Alberts, og komma ut med ein ferdig song.
«It's a Long Way to the Top (If You Wanna Rock 'n' Roll)» vart redigert ned frå ein utvida jam av produsenten George Young, og å inkludere sekkepiper var ideen hans for å leggja til ein ekstra dynamikk i sporet. Songaren Bon Scott hadde spelt i eit pipeband i tenåra, så George foreslo at han skulle spela sekkepipe på songen, utan å innsjå at Scott hadde vore trommeslagar, ikkje ein pipespelar. Uansett, Scott - som kunne spela blokkfløyte - lærte seg instrumentet og heldt fram med å spela det på scena med bandet fram til 1976, då han sette sekkepipene ned på hjørnet av scena og dei vart øydelagde av fansen. Dei neste tre åra, kvar gong dei spelte songen live, spelte Angus ein utvida gitarsolo. Å ropa på «T.N.T.» var òg ideen til George Young, lagt til etter at han høyrde Angus improvisera «oi»-ropa for seg sjølv, og foreslo at han skulle spela det inn.<refname="Engleheart"/>.
T.N.T. inneheld nokre av dei mest kjende songane til bandet, inkludert tittelsporet, «It's a Long Way to the Top», «The Jack» og «Rocker». Sju av dei ni songane på albumet vart skrive av Young-brørne og Scott, medan «Can I Sit Next to You Girl» kom før Scott kom inn i bandet, etter å ha vorte spelt inn som ein singel med den tidlegare vokalisten Dave Evans. Han har eit anna arrangement og ein litt annan tekst enn originalversjonen. Han varer òg nesten eit minutt lenger. «School Days» er ein coverversjon av ein Chuck Berry-song,[1] ein stor innverknad på begge Young-brørne. «High Voltage» var den første songen som vart skriven og spelt inn til albumet, og tittelen var inspirert av tittelen på det førre albumet. I 1993 delte Angus Young opphavet til tittelsporet med Vic Garbarini frå Guitar For the Practicing Musician: «Eg hugsar at eg sat heime ein kveld før eg gjekk i studio og leika med nokre akkordar, og eg tenkte plutseleg, la oss prøva å spela...A...C...D...C. Det høyrdest bra ut. Og så tenkte eg AC/DC...power...'High Voltage'! Eg song refrenget til bror min i studio, og han syntest det høyrdest bra ut.» Songen vart gitt ut som den første singelen før T.N.T.-sesjonane byrja, og mange fans trudde at han var frå High Voltage. Chris Gilbey frå Albert Productions hevda seinare at dette skapte ei sein auke i salet av albumet.[2] Tekstmessig inneheld LP-en Bon Scott som skildrar både det gode og det dårlege ved rock and roll-livsstilen, åtvarar aspirerande musikarar om at «det er vanskelegare enn det ser ut» («It's a Long Way to the Top»), men fortel òg trassig den moralske majoriteten om å «drit i dei moralske standardane dine fordi det er ei skitten løgn» («Rock 'n' Roll Singer»). I 1994 noterte biografen Clifton Walker at Bon «praktisk talt innkapsla heile livet sitt» i begge songane. Teksten til «The Jack», nokre gonger kalla «(She's Got) The Jack», vart utvikla av Scott, som vart inspirert av eit brev Malcolm Young fekk under ein turné i Adelaide. Brevet, frå ei kvinne i Melbourne, antyda at Malcolm hadde gitt henne ein kjønnssjukdom, sjølv om han hevdar at då han vart testa, var han rein.[2] Den opphavlege teksten til Scott var langt meir eksplisitt enn det som høyrest på albumet, som han medvite tona ned i tilfelle songen vart spelt på radio. Den bravado-drivne «Live Wire», som òg var seksuelt suggestiv, skulle vera konsertopnaren til bandet i fleire år. Nesten heilt frå byrjinga vart banda tekne til ordet nokre ståder for dei «snuskete» tekstane sine, som Angus erkjende til Guitar World for Tom Beaujour i 1998:
Eg trur at det politisk korrekte uttrykket er «sexistisk.» Intellektuelle liker å setja ein merkelapp på det og seia, «desse gutane er heilt og fullt sexistiske». Eg har alltid funne ut at det er ei tosidig sak når det gjeld tekstar: nokon kan kalla ein song «Sexy Motherfucker», og bli aksepterte, og likevel har me skrive alle songane i alle desse åra, og sjølv om det kan vera det sjeldne «fuck» i tekstane der ein stad, har det heile vore ganske reint. Likevel antek folk berre at me er fem karar som berre har pikkane våre i tankane. Folk har ofte kommentert at for all uroa og tinga me vart involverte i, kunne me ha kapitalisert på ryktet vårt og sagt: «Å ja, me er eit stykke stygt arbeid.» Men kvifor bry seg?
T.N.T. førte òg til fleire AC/DC-framferder på det australske musikkprogrammet Countdown, for å marknadsføre det australske High Voltage-albumet. Desse framferdene inkluderte ei liveframferd av songen «T.N.T.», og dessutan ein musikkvideo for «It's a Long Way to the Top (If You Wanna Rock 'n' Roll)». Videoen vart filma på 23. februar 1976, og viste den dåverande besetninga i bandet, saman med medlemmer av Rats of Tobruk Pipe Band, på baksida av ein lastebil som køyrde på Swanston Street i Melbourne.[3] Den 1. oktober 2004 vart Corporation Lane i Melbourne døypt om til AC/DC Lane som ei hyllest til AC/DC, og avgjerda var delvis basert på denne videoen.
T.N.T. vart opphavleg gjeve ut av Albert Productions, og har aldri vorte gjeve ut på ny av eit anna plateselskap. Vidare er det det einaste australske AC/DC-albumet som det ikkje finst noko internasjonalt motstykke til. Sju av dei ni låtane utgjer likevel den internasjonal versjone av High Voltage, gjeve ut i mai 1976. Dei to andre, «Rocker» og «School Days», vart gitt ut over heile verda som ein del av høvesvis den internasjonale versjonen av Dirty Deeds Done Dirt Cheap (1976/1981) og Bonfire-boksen (1997).
Det vart gitt ut to singlar frå albumet - «It's a Long Way to the Top (If You Wanna Rock 'n' Roll)» (desember 1975) og «T.N.T.» (mars 1976). T.N.T. vart gitt ut i eit dobbeltfalsa omslag, med innsida som viser dei ulike medlemmene på etterlikningar av identifikasjonskorta til politiet, med tilsynelatande alias og delvis skjulte personlege detaljar, inkludert fødselsdatoar (berre Bon Scott er lett synleg, og fødselsåret til Angus Young er feilaktig vist som 1959, ikkje 1955, i tråd med skulegut-imaget hans, då dette fekk han til å stå fram som 16 i staden for 20 år, som han verkeleg var).
Den opphavlege LP-utgivinga frå 1975 inneheldt lengre versjonar av «Can I Sit Next to You Girl», «High Voltage» og «Rocker» samanlikna med versjonane på seinare CD-utgivingar:
- «Rocker» kutta opphavleg brått ut ved 2:55 når riffet når høgdepunktet sitt (kanskje på grunn av at opptaksbandet gjekk tomt før songen opphavleg skulle avsluttast), men på CD-utgivinga frå 1986 og den ommastra CD-utgivinga frå 1995 blir songen tona ut ved 2:52 før kuttet.
- «High Voltage» vart opphavleg avslutta med ein vedvarande gitartone etterfølgd av eit enkelt slag på skarptromma som òg fungerer som ein overgang som leier direkte inn i «School Days». Denne versjonen vart behalden for CD-utgivinga frå 1986, men den ommastra CD-utgivinga frå 1995 inneheld versjonen som høyrest på den internasjonale High Voltage, som har songen tona ut før den vedvarande tonen. Dette var slik den opphavlege singelutgivinga enda.
- Versjonane av desse låtane som er inkluderte på luksusutgåva i boksen Backtrack i 2009 er krediterte som dei originale australske versjonane. Songane blir likevel framleis tona ut, om enn seinare enn dei internasjonale utgåvene sine, i staden for å behalda dei originale redigeringane. Då katalogen til AC/DC (bortsett frå dei australske utgåvene) vart tilgjengeleg på iTunes i november 2012 vart dei originale uklipte versjonane av «Rocker» og «High Voltage» endeleg gitt ut over heile verda på den digitale versjonen av Backtrack.
Eduardo Rivadavia frå AllMusic kallar T.N.T.. «eit fantastisk album i sin eigen rett, og spesielt avgjerande fordi det markerte det definitive brotet til AC/DC med deira no tilsynelatande kjetterske glamrock-tilhugar, for å omfamna den arbeidar-hardrocken som for alltid skulle bli varemerket deira.»[4]
Alle songar er skrivne av Angus Young, Malcolm Young og Bon Scott, utanom der andre er nemnde.
| Nr. | Tittel | Lengd |
|---|---|---|
| 1. | «It's a Long Way to the Top (If You Wanna Rock 'n' Roll)» | 5:14 |
| 2. | «Rock 'n' Roll Singer» | 5:04 |
| 3. | «The Jack» | 5:53 |
| 4. | «Live Wire» | 5:49 |
| Nr. | Tittel | Lengd |
|---|---|---|
| 1. | «T.N.T.» | 3:35 |
| 2. | «Rocker» | 2:55 |
| 3. | «Can I Sit Next to You, Girl» (Angus Young, Malcolm Young) | 4:12 |
| 4. | «High Voltage» | 4:20 |
| 5. | «School Days» (Chuck Berry) | 5:22 |
AC/DC
- Bon Scott – solovokal, sekkepiper på «It's a Long Way to the Top»
- Angus Young – sologitar
- Malcolm Young – rytmegitar, korvokal
- Mark Evans – bassgitar (1–7)
- Phil Rudd – trommer, perkusjon (1–7)
Studiomusikarar
- George Young – bassgitar (8–9), produsent
- Tony Currenti – trommer (8–9)[6]
Produksjon
- Harry Vanda – produsent
- Richard Ford – kunst
Vekeslister
| Liste (1975–1981) | Plassering |
|---|---|
| Australske album (Kent Music Report)[7] | 2 |
| Newzealandske album (Recorded Music NZ)[8] | 35 |
Årslister
| Liste (1976) | Plassering |
|---|---|
| Australia (Kent Music Report)[7]:{{{1}}} | 15 |
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
