Woolwich Dockyard
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Woolwich Dockyard was een scheepswerf van de Engelse marine, die van begin 16e eeuw tot eind 19e eeuw gevestigd was in Woolwich, destijds in het graafschap Kent, nu in het zuidoostelijk deel van de metropool Groot-Londen.
Woolwich Dockyard ligt aan de zuidoever van de rivier de Theems, ten noordwesten van het huidige stadscentrum van Woolwich. Minder dan een kilometer ten zuiden van de werf staat Station Woolwich Dockyard. Oostelijk van de voormalige scheepswerf bevindt zich de historische locatie van oud-Woolwich, waar echter niets meer van over is. In dit gebied bevindt zich de aanlegsteiger van de Woolwich Ferry en het entreegebouw van de Woolwich Foot Tunnel. Nog verder naar het oosten ligt het uitgestrekte terrein van het Royal Arsenal, het voormalig koninklijk arsenaal, waar zich nog tientallen historische gebouwen bevinden.
De werf werd in 1512 opgericht door koning Hendrik VIII, primair om zijn vlaggenschip Henri Grâce à Dieu ("Great Harry") te bouwen, het grootste schip uit die tijd.
Evenals zijn tegenhanger Deptford Dockyard, werd de locatie in Woolwich waarschijnlijk gekozen vanwege de ligging aan de oever van de getijdenrivier de Theems, dicht bij Henry's paleis in Greenwich. Wellicht had ook de aanwezigheid van een veerdienst tussen Woolwich en North Woolwich invloed op zijn keuze.
De uiteindelijke faciliteiten omvatten twee grote droogdokken, een aanzienlijk bassin (nu gebruikt door lokale vissers), mastkranen, talrijke pakhuizen, een poortgebouw en Clockhouse, kanonbastions, en, later, een grote metaalverwerkende fabriek gebruikt voor de productie van ankers en andere ijzeren voorwerpen gebruikt in hun scheepsbouw. Ingenieur Samuel Bentham was leerling-scheepstimmerman op de werf rond 1770.
Doordat schepen steeds groter werden en de Theems begon dicht te slibben, verplaatste de scheepsbouw zich geleidelijk van Woolwich naar havens dichter bij zee. In 1869 sloot de werf. Het terrein ontwikkelde zich daarna als industrie- en handelsterrein. In 1926 werd het westelijke deel van het terrein verkocht aan de Royal Arsenal Co-operative Society. De Co-op bezit nog steeds een aantal gebouwen op het terrein. In de jaren 1970 en 80 zijn in het gebied een groot aantal woningen gebouwd, waaronder een drietal hoogbouwflats. Aan de oostzijde van het gebied, vlak bij de Woolwich Ferry, verrezen rond 2010 een tweetal woontorens (Mast Quay). De woningbouw heeft het historische karakter van het gebied sterk aangetast. Langs de Theems is in de jaren 1980 en 90 het Thames Path, een langeafstandswandelpad en fietsroute, aangelegd.
Een belangrijk beschermd monument is het laat-18e-eeuwse wachtgebouw naast de voormalige werfspoorten. Het gebouw heeft een zuilengalerij in neoclassicistische stijl. Vlak bij staat het voormalige kantoor en huis van de bevelhebber van de scheepswerf. Het gebouw dateert uit 1783-84 en dient nu als buurthuis (Clockhouse Community Centre). Dichter bij de rivier zijn een paar afgesloten dokken bewaard gebleven als herinnering aan de maritieme betekenis van het gebied. Hier staan ook enkele historische kanonnen opgesteld.
In het gebied bevinden zich verder enkele voorbeelden van industrieel erfgoed. Langs de noordzijde van Woolwich Church Street zijn nog grote delen van de 19e-eeuwse fabrieksmuur bewaard gebleven. Van de Co-op-gebouwen is het kantoor van de begrafenisonderneming historisch het meest interessant. Een ander gebouw dat de tand des tijds overleefd heeft, is de oude Steam Factory met zijn prominente schoorsteen uit 1838-44.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.