Loading AI tools
Belgisch kunstschilder (1805–1860) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Victor-Jules Génisson (Sint-Omaars, 24 februari 1805 – Brugge, 8 oktober 1860) was een kunstschilder uit de romantiek gespecialiseerd in portretten en historische taferelen, maar vooral in kerkinterieurs.
Victor-Jules Génisson | ||||
---|---|---|---|---|
Portret van Victor-Jules Génisson door Johan Coenraad Hamburger, 1842, collectie Rijksmuseum Amsterdam | ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Sint-Omaars, 24 februari 1805 | |||
Overleden | Brugge, 8 oktober 1860 | |||
Geboorteland | Frankrijk | |||
Beroep(en) | Kunstschilder | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Stijl(en) | romantiek | |||
RKD-profiel | ||||
|
Hij was de zoon van Jules († Parijs) en Julie Paulmier († Brussel). Hij huwde in 1835 met Reine Marie Van Bree († Leuven), dochter van leermeester, en had een zoon, Georges (1835-1896) die een genre- en landschapschilder zou worden.
Victor-Jules Génisson kreeg zijn artistieke opleiding aan de Antwerpse academie. Zijn voornaamste leraars waren er Mathieu Van Bree (1773-1839) en Philippe Van Bree (1786-1871), twee schilders van historietaferelen in romantische stijl.
Na zijn Antwerpse studietijd ondernam Génisson studiereizen in Frankrijk, Italië, Duitsland en Groot-Brittannië (1829-34).
Van 1834 tot 1840 woonde hij te Schaarbeek/Brussel, Molenstraat 249, vanwaar hij naar Leuven (1840-1851), “buiten de poort van de vaart” verhuisde. In 1843 was zijn adres Ridderstraat 105. Daar was de Leuvense veduteschilder Joseph Maswiens zijn leerling.
In 1851 kwam hij weer te Brussel wonen, om zich in 1857 ten slotte definitief te gaan vestigen in Brugge in de Molenmeers 94.
Victor Génisson was actief als portret- en historieschilder, maar de meeste roem zou hij oogsten als schilder van stadsgezichten en interieurs van grote bouwwerken, voornamelijk kerken. Die nauwkeurig geschilderde kerkinterieurs waren ofwel historisch opgevat, ofwel gestoffeerd met eigentijdse personages. Meestal gaat het om gezichten in gotische kerken, wat op zijn beurt aansluit bij de hernieuwde belangstelling voor de gotiek in Génissons tijd. Zijn gebruik van het perspectief is perfect.
Génisson was een van de schaarse kunstschilders in België die voor de ietwat marginale discipline van de interieurschildering opteerden. Tijdgenoten die hetzelfde genre beoefenden waren o.a. J.-Chr. Nicolié (1791-1854), F. Vervloet (1795-1872), B. Neyt (1825-80), J.B. Tetar van Elven en J. Geeraerts (1814-90). Zijn stijl sluit aan bij het “romantisch realisme”: een getrouwe weergave van de werkelijkheid, waarin echter romantische kenmerken zoals het flatterende coloriet, niet helemaal ontbreken. Ook vandaag nog is dit genre – met inbegrip van Génissons werk – een vaste waarde op de internationale kunstmarkt.
Génisson stelde zijn schilderijen geregeld tentoon in de Driejaarlijkse Salons en in kleinere salons in de provincie. In Nederland was hij regelmatig te zien in de Tentoonstellingen van Levende Meesters. Uit de catalogi van deze tentoonstellingen deze representatieve opsomming van Génisson’s inzendingen :
Dat Génisson in 1843 en 1850 in het Parijse Salon exposeerde, bewijst van waardering, gezien de nogal strenge normen van de zeer traditiegezinde toelatingscommissie die de inzendingen moest keuren. Ook op de tentoonstellingen van eigentijdse kunst te Londen en Berlijn waren zijn werken enkele keren te zien.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.