De stamvader van het tegenwoordige geslacht is Armand Pierrezn. Crommelinck, linnenfabrikant te Kortrijk, vanaf 1499[1] te Saint-Quentin (Aisne) (Picardië), overleden te Ingelmunster (bij Kortrijk) omstreeks 1590. Hij was getrouwd met Susanne de Wale Joostdochter. Uit dit huwelijk zeven kinderen. Tijdens en na de reformatie verspreidde zijn nageslacht zich vanuit Ingelmunster naar de Nederlanden en Zwitserland.[2]
Boven het wapen dat de familie Crommelin droeg vóór de toevoeging van de Franse lelie. Onder zoals beschreven hieronder: een afbeelding van het wapen mét de toegevoegde Franse lelie en zoals het heden ten dage door de familie wordt gevoerd.
Gedeeld: I in blauw een gouden lelie en een zoom, geblokt van goud en blauw; II in zilver een rode keper, vergezeld van drie zwarte merletten (mereltjes). Helmteken: een gouden lelie tussen een vlucht van blauw en goud. Dekkleden: rechtsblauw, gevoerd van goud, links rood, gevoerd van zilver
Pierre Crommelin, zoon van Jean Crommelin, heer van Camas[3], en van Marie de Semeries, werd geboren op het kasteel Mouy St. Far bij Saint-Quentin op 28 november 1596. In 1596 zou Madame Marie Catharine de France, de zuster van koning Hendrik IV van Frankrijk en Navarra (1553-1610), aanwezig zijn geweest bij de doop van Pierre Crommelin. Hendrik IV gaf hem naderhand het recht om zijn wapen te delen en aan de heraldieke rechterzijde een gouden lelie te voeren op een veld van azuur 'met eene bordure van goud en azuur hetwelk sedert door alle zijne afstammelingen is gevoerd' (J. H. Scheffer: 'Genealogie van het geslacht Crommelin' blz. 17).
In 1651 vertrok Daniël Crommelin naar New York. Zijn kleinzoon Daniël (New York, 1707-1789) kwam weer terug en werd in 1737 poorter van Amsterdam. Hij richtte de Firma Daniël Crommelin en Soonen op en werd opgevolgd door Robert Daniël Crommelin (1741-1846). Diens zoon Claude (1767-1824) trouwde twee keer. Beide huwelijken brachten een nieuwe firmant voort: Claude Daniël Crommelin (1795-1860) en zijn halfbroer Gulian Cornelis Crommelin.
Henry Claiborne Crommelin (1904-1971), ging in 1921 naar de Marineacademie in Annapolis. Hij werd geen vlieger, maar diende op Torpedobootjagers (en: Destroyers). In februari 1942 werd hij commandant van de nieuwe USS Fitch, in december 1942 van de nieuwe USS Guest, met beide deed hij konvooidienst in de Atlantische oceaan. In augustus 1943 werd hij commandant van Destroyer Division 50, een flottielje van 4 schepen, in de Pacific, waarmee hij deelnam aan de Slag om Tarawa in november 1943. Hij werd onderscheiden met de Bronze Star en de Silver star. In augustus 1944 werd hij commandant van het smaldeelDestroyer Squadron 25, dat bestond uit twee Destroyer Divisions plus een vlaggenschip, waarmee hij streed in de Slag in de Golf van Leyte. Na de oorlog voerde hij vanaf oktober 1950 nog het commando over de zware kruiserUSS Des Moines. In 1952 werd hij schout-bij-nacht. Toen hij op 1 november 1959 met pensioen ging werd hij gepromoveerd tot viceadmiraal. Hij overleed in 1971.[11]
Quentin Claiborne Crommelin (1918–1997), jachtvlieger, ging in 1937 naar de Marineacademie in Annapolis.[14] Crommelin trouwde op 5 mei 1943 met Priscilla Cooper Scott. Haar betovergrootmoeder was Priscilla Cooper Tyler, schoondochter van presidentJohn Tyler (1841-1845) die veel taken van First Lady waarnam voor de invalide echtgenote van president Tyler, en na het overlijden van Tylers echtgenote die taken van 1842 tot 1844 overnam. Hij verliet de US Navy in 1972 als kapitein-ter-zee (en: “captain”)[15]
De drie dochters waren:
Elizabeth Dandridge Crommelin Nicrosi Gunster[16] (1901–1970)[7][10][17]
Lucie van Tuyl Crommelin Leak(1912-1994)[7][10][18]
Het geleidewapenfregatUSS Crommelin (FFG-37) is naar de vijf broers vernoemd. Het werd in 1983 in dienst gesteld, en op 26 oktober 2012 buiten dienst gesteld. Zijn thuishaven was Pearl Harbour.
Van Wickevoort Crommelin is een tak van het geslacht Crommelin. Een zoon van het echtpaar Henry Samuel Crommelin (1660-1732) en Jacoba Sophia van Wickevoort (1674-1732) voegde in 1711 de naam van zijn moeder toe aan die van zijn vader. Hieruit ontstond de tak Van Wickevoort Crommelin.[2] De aangetrouwde familie Van Wickevoort was afkomstig uit Sint Michielgestel, verhuisde in de 16de eeuw naar Antwerpen en later naar Amsterdam. De familie Van Wickevoort Crommelin bezat de heerlijkheden Berkenrode en Ipenrode. Eén lid van deze tak werd in de Nederlandse adelstand verheven, uitsluitend voor haar persoon; het betreft hier Alida van der Oudermeulen-barones van Wickevoort-Crommelin, (1806-1883), grootmeesteres van Koningin Sophie (zie hieronder)
Het wapen: Gevierendeeld: I en IV het wapen Crommelin; II en III in goud negen groene klaverbladen geplaatst in drie rijen van drie en in een blauw schildhoofd een gekroonde gaande gouden leeuw, rood genageld (Van Wickevoort). Helmteken: een gouden lelie. Dekkleden: blauw, gevoerd van goud.
Louis Crommelin (1653-1727), oprichter van de linnenindustrie in Noord-Ierland
Aarnoud Hendrik van Wickevoort Crommelin (1797-1881), zoon van mr. Jan Pieter (1763-1837)
Gijsberta Johanna Anna Adolphina van Wickevoort Crommelin (1838-1864), via vader Aarnoud kleindochter van Jan Pieter (1763-1837). Ze trouwde in 1859 met Godert Jan baron van Hardenbroek, heer van Ammerstol (1833-1901), burgemeester en lid van de familie Van Hardenbroek
Rudolf ("Ru") Maximiliaan Crommelin (1908-1993), luitenant ter zee 1ste klasse tijdens de Slag in de Javazee, later kapitein-ter-zee, marineattaché in Londen en zoon van Claude August (1878-1965)[20]
Ankie van Wickevoort Crommelin (1903-1998), sopraan en dochter van Henrick Samuel Maximilian van Wickevoort Crommelin (1866-1942)
Vier eeuwen Herengracht, Stadsdrukkerij van Amsterdam, 1976
'Een Amsterdammer in Amerika 1866-1867' - Verslag van de reis van Claude Auguste Crommelin (geb. Amsterdam 1 maart 1840 - gest. 1874) door de Verenigde Staten van Amerika - Uitgegeven en toegelicht door Guus Veenendaal met medewerking van H. Roger Grant. Uitgeverij de Bataafse Leeuw, Amsterdam 2009
Villy: 'Histoire de France'. Editions de Saillans, Paris 1761. t. V. p. 74-77
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.