Loading AI tools
familie uit de orde steltloperachtigen Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor de militaire term, zie Jagers (infanterie). Voor de lichte infanterie-eenheid, zie Regiment Limburgse Jagers
Jagers zijn zeevogels binnen de familie Stercorariidae uit de orde steltloperachtigen. Het zijn carnivore vogels, die binnen zeevogelgemeenschappen vaak de rol van toppredator vervullen. Jagers broeden in gematigde streken en de poolgebieden en ze trekken over grote afstanden. De familie telt 7 soorten.[1]
| Jagers | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Middelste jager | ||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||
| ||||||||
| Familie | ||||||||
| Stercorariidae Gray, 1870 | ||||||||
 | ||||||||
| Kleine jager achtervolgt een drieteenmeeuw | ||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | ||||||||
Jagers op  Wikispecies | ||||||||
| (en) World Register of Marine Species | ||||||||
| ||||||||
Buiten het broedseizoen eten jagers vooral vis, afval en aas. Velen zijn gedeeltelijk kleptoparasieten, waarbij ze meeuwen, sterns en andere zeevogels achtervolgen om hen hun vangst afhandig te maken. De grotere jagersoorten doden en eten ook regelmatig volwassen vogels zoals papegaaiduikers en meeuwen. Er zijn zelfs gevallen bekend dat ze vogels ter grootte van een blauwe reiger hebben gedood.[2] In de broedgebieden eten ze regelmatig lemmingen, eieren en jongen van andere vogels.[3]
Jagers zijn nauw verwant aan alken, meeuwen, schaarbekken en sterns. De drie kleinste soorten jagers (met een holarctisch verspreidingsgebied) hebben als adult twee verlengde centrale staartveren, sommigen hebben ook een enigszins witte onderdelen en een vaal gele nek. Deze kenmerken zijn niet aanwezig bij de grotere soorten, die afgezien van de grote jager allen op het zuidelijk halfrond voorkomen. Vanwege deze morfologische kenmerken wordt de familie van de jagers vaak in twee geslachten onderverdeeld. De kleinste soorten worden aldus ingedeeld bij Stercorarius en de grote soorten bij Catharacta.
Naar aanleiding van de resultaten van DNA-onderzoek is echter op diverse punten beweging ontstaan in de taxonomische positie van de verschillende soorten. Ten eerste is gesuggereerd dat de subantarctische grote jager, de Chileense grote jager en de Zuidpooljager zo nauw verwant zijn dat het eigenlijk ondersoorten en geen soorten betreft. Ten tweede bleek op grond van MtDNA de middelste jager genetisch dichter bij de grote jager te staan, dan bij de kleinste en kleine jager. Uit dit laatste zou geconcludeerd kunnen worden dat geen van beide geslachten binnen de familie van de jagers monofyletisch is. Deze observaties hebben geleid tot een drietal theorieën met betrekking tot de soortvorming van de jagers:[4]
Voor de taxonomische indeling in dit artikel wordt de classificatie van Birdlife aangehouden, waarbij de traditionele verdeling van soorten in de geslachten Stercorarius en Catharacta gehandhaafd blijft.[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
