Stelling van Bachet-Bézout

De stelling van Bachet-Bézout is een stelling uit de getaltheorie, een deelgebied van de wiskunde. De stelling houdt in dat als ${\displaystyle d}$ de grootste gemene deler is van twee gehele getallen ${\displaystyle a}$ en ${\displaystyle b}$ die ongelijk zijn aan 0, er dan gehele getallen ${\displaystyle x}$ en ${\displaystyle y}$ bestaan, zodat

${\displaystyle ax+by=d.}$

Etienne Bézout

Claude Gaspard Bachet de Méziriac

De getallen ${\displaystyle x}$ en ${\displaystyle y}$ heten hier bézoutgetallen of bézoutcoëfficiënten. Bovendien is ${\displaystyle d}$ het kleinste (strikt) positief getal dat kan worden geschreven als ${\displaystyle ax+by}$.

Men kan de stelling van Bachet-Bézout ook als volgt formuleren: de lineaire vergelijking

${\displaystyle ax+by=\mathrm {ggd} (a,b)}$

heeft altijd een oplossing.

Geschiedenis

De stelling van Bachet-Bézout is mede vernoemd naar Étienne Bézout, die de stelling bewees voor polynomen. Maar de stelling was al eerder voor de gehele getallen geponeerd door de Franse wiskundige Claude Gaspard Bachet de Méziriac.^[1]

Algoritme

De bézoutgetallen ${\displaystyle x}$ en ${\displaystyle y}$ kunnen worden bepaald met behulp van het uitgebreide algoritme van Euclides, maar ze zijn niet uniek. Als het paar ${\displaystyle (x,y)}$ een oplossing is, dan zijn daaruit oneindig veel oplossingen te construeren. Deze worden namelijk gegeven door

${\displaystyle \left\{\left.\left(x+{\frac {kb}{\mathrm {ggd} (a,b)}},\ y-{\frac {ka}{\mathrm {ggd} (a,b)}}\right)\right|k\in \mathbb {Z} \right\}}$

Voorbeeld

De grootste gemene deler van 63 en 105 is 21. Er is dan volgens de stelling Bachet-Bézout een geheeltallige oplossing voor ${\displaystyle x}$ en ${\displaystyle y}$ in de vergelijking ${\displaystyle 63x+105y=21.}$ Een van de oplossingen is ${\displaystyle x=2}$ en ${\displaystyle y=-1}$. Inderdaad is ${\displaystyle 63\cdot 2+105\cdot (-1)=126-105=21.}$ Andere oplossingen zijn ${\displaystyle x=-3,y=2}$ en ${\displaystyle x=7,y=-4}$.

Bewijs

Bewijs door constructie 

Het bewijs is constructief. Met het uitgebreide algoritme van Euclides kan voor elke ${\displaystyle a}$ en ${\displaystyle b}$ de grootste gemene deler ${\displaystyle \mathrm {ggd} (a,b)}$ als een gehele lineaire combinatie worden uitgedrukt van resultaten die zelf weer gehele lineaire combinaties zijn van andere tussenresultaten. In een eindig aantal stappen laten die tussenresultaten zich uitdrukken als een gehele lineaire combinatie van ${\displaystyle a}$ en ${\displaystyle b}$.

De lineaire diofantische vergelijking ${\displaystyle ax+by=c}$ heeft dan en slechts dan een gehele oplossing als ${\displaystyle c}$ door de ${\displaystyle \mathrm {ggd} (a,b)}$ is te delen.

In het geval van de stelling is ${\displaystyle c=d=\mathrm {ggd} (a,b)}$ en heeft de vergelijking

${\displaystyle ax+by=d=\mathrm {ggd} (a,b)}$

een oplossing.

Stel nu dat er een ${\displaystyle c}$ is, dat voor zekere door het algoritme van Euclides bepaalde gehele ${\displaystyle x}$ en ${\displaystyle y}$ gelijk is aan:

${\displaystyle ax+by=c}$

Dan moet ${\displaystyle c}$ een veelvoud van ${\displaystyle \mathrm {ggd} (a,b)}$ zijn en is

${\displaystyle d=\mathrm {ggd} (a,b)\leq c}$

Generalisatie

Algemeen zegt deze stelling dat er voor elk eindig aantal getallen ${\displaystyle a_{1},a_{2},\ldots ,a_{n}}$ gehele getallen ${\displaystyle \alpha _{1},\alpha _{2},\ldots ,\alpha _{n}\in \mathbb {Z} }$ zijn, zodat:

${\displaystyle \mathrm {ggd} (a_{1},a_{2},\ldots ,a_{n})=\alpha _{1}a_{1}+\alpha _{2}a_{2}+\ldots +\alpha _{n}a_{n}}$

Dit kan met volledige inductie worden aangetoond.