Statenverkiezingen Curaçao 2012

Op 19 oktober 2012 vonden in Curaçao verkiezingen plaats voor de Staten van Curaçao.

Statenverkiezingen Curaçao 2012
Datum	19 oktober 2012
Land	Curaçao
Te verdelen zetels	21
Opkomst	88.934 (76,1%)
Resultaat
Grootste partij	Pueblo Soberano
Opvolging verkiezingen
← 2010     2016 →
Portaal    Politiek Cariben

Deze verkiezingen waren nodig geworden doordat het kabinet-Schotte, dat met 11 van de 21 zetels de kleinst mogelijke meerderheid had, moest aftreden omdat twee parlementariërs (Eugene Cleopa (MAN) en Dean Rozier (fractievoorzitter MFK)) hun fracties verlieten en als onafhankelijke leden in de Staten bleven zitten. Deze stap werd gezet vanwege de verslechterende relatie met Nederland en voortdurende beschuldigingen over integriteit van enkele ministers.^[1] Na het aftreden van het kabinet-Schotte werd het kabinet-Betrian op 10 september 2012 aangesteld als interim-kabinet dat de verkiezingen moest uitschrijven.

Deze zittingsperiode van de Staten begon op 2 november 2012. Zij eindigde op 1 november 2016.

Systematiek

De 21 zetels in de Staten worden gekozen door middel van het systeem van evenredige vertegenwoordiging. Partijen die al in de Staten vertegenwoordigd zijn, worden toegelaten tot de volgende verkiezingen. Nieuwe partijen moeten voordien bij ondersteuningsverkiezingen een kiesdrempel overschrijden. Deze drempel is wettelijk vastgelegd op 1% van het aantal geldige stemmen bij de vorige verkiezingen.

Ondersteuningsverkiezingen

Op 8 en 9 september 2012 werden ondersteuningsverkiezingen gehouden. Hieraan namen drie partijen deel, waarvan twee de kiesdrempel van 743 stemmen behaalden.^[2]

Deelnemende partijen

Lijst	Partij[3]	Lijsttrekker
1	MFK	Gerrit Schotte
2	FOL	Anthony Godett
3	Pueblo Soberano	Helmin Wiels
4	MAN	Charles Cooper
5	PAR	Emily de Jongh-Elhage
6	DP/Laboral[4]	George Hernandez
7	PAIS[4]	Alex Rosaria
8	PNP	Humphrey Davelaar

Uitslag

De uitslag werd bekendgemaakt door het Hoofdstembureau Curaçao.^[5]

Opkomst

	2010[6]		2012
	# stemmen	%	# stemmen	%
Kiesgerechtigden	114.828		116.857
Niet opgekomen	39.257	34,19[7]	27.923	23,90[7]
Opkomst	75.571	65,81[7]	88.934	76,10[7]
Blanco/ongeldige stemmen	1.231	1,63[8]	1.963	2,21[8]
Geldige stemmen	74.340	98,37[8]	86.971	97,79[8]

Stemmen en zetelverdeling

Partij[3]	2010[6]			2012			verschil
	# stemmen	%[9]	zetels	# stemmen	%[9]	zetels	%	zetels
Pueblo Soberano	13.886	18,68	4	19.715	22,67	5	+3,99	+1
MFK	15.953	21,46	5	18.450	21,21	5	−0,25	0
PAR	22.474	30,23	8	17.179	19,75	4	−10,48	−4
PAIS	2.202	2,96	0	15.286	17,58	4	+14,62	+4
MAN	6.531	8,79	2	8.294	9,54	2	+0,75	0
PNP	4.588	6,17	1	5.130	5,90	1	−0,27	0
FOL	4.813	6,47	1	1.790	2,06	0	−4,41	−1
DP/Laboral[10]	3.557	4,78	0	1.127	1,30	0	−3,48	0
overige partijen in 2010	336	0,45	0	-	-	-	−0,45	0
Totaal	74.340	100	21	86.971	100	21		0

Personele samenstelling

De leden van de Staten van Curaçao in deze zittingsperiode waren:^[11]

Statenlid	Partij	Bijzonderheden
Melvin Cijntje	Pueblo Soberano	Fractievoorzitter
Eugène Cleopa	PAIS
Charles Cooper	MAN	Fractievoorzitter tot 1 december 2013
Jaime Córdoba	Pueblo Soberano
Humphrey Davelaar	PNP	Vicevoorzitter van de Staten, fractievoorzitter
Marcolino Franco	PAIS	Voorzitter van de Staten
Sithree van Heydoorn[12]	MFK
Zita Jesus-Leito	PAR	Fractievoorzitter
Hensley Koeiman	MAN	Fractievoorzitter vanaf 1 december 2013
Armin Konket	PAR
Omayra Leeflang[13]	Groep-Leeflang
Sherwin Leonora	Pueblo Soberano
Marilyn Moses[14]	Groep-Moses
Gilmar Pisas	MFK
Winifred Raveneau	Pueblo Soberano
Alex Rosaria	PAIS	Fractievoorzitter
Gerrit Schotte	MFK	Fractievoorzitter
Jacinta Scoop-Constancia	MFK
Glenn Sulvaran[13]	Groep-Sulvaran
Amerigo Thodé	MFK
Elmer Wilsoe	Pueblo Soberano

Formatie van de regering

Grote winnaar was de sociaal-liberale partij PAIS. In 2010 haalde deze partij net geen zetel, maar nu kwam zij met 4 zetels in de Staten. Grote verliezer was de PAR van Emily de Jongh-Elhage die 4 van de 8 zetels verloor. De FOL onder leiding van Anthony Godett verdween uit de Staten.

Pueblo Soberano, een partij die volledige onafhankelijkheid van Curaçao buiten het Koninkrijk der Nederlanden nastreeft, werd nipt de grootste partij. De coalitie van het kabinet-Schotte kreeg daarmee opnieuw een meerderheid in de Staten van Curaçao. Een voortzetting van deze coalitie, alleen dan met een minister-president van PS omdat deze partij de grootste was geworden, lag dus voor de hand.^[15]

De coalitie-onderhandelingen tussen PS, MFK en MAN liepen echter stuk omdat PS-leider Helmin Wiels zijn steun had gegeven aan een screeningswet voor ministers, ingediend door het ad-interim kabinet-Betrian. Gerrit Schotte stapte hierop met zijn partij MFK uit de onderhandelingen.^[16] Omdat Wiels eerder had aangegeven niet met de PAR te willen regeren, dreigde een nieuwe patstelling. Uiteindelijk sloot PS een regeerakkoord met de sociaal-liberale PAIS en de christendemocratische PNP. Dit was mogelijk doordat Statenlid Glenn Sulvaran uit de fractie van de PAR was getreden en als onafhankelijk Statenlid zijn steun aan een coalitie van PS, PAIS en PNP had gegeven. Hierdoor kreeg deze coalitie 11 van de 21 zetels. Op 12 december 2012 werd het regeerakkoord getekend.^[17]

Er werd voor gekozen om een zakenkabinet, onder leiding van Daniel Hodge, directeur van de Postspaarbank op Curaçao en verder enkel bestaande uit vakministers, financieel orde op zaken te laten stellen. Dit kabinet zou drie of zes maanden moeten zitten om daarna plaats te maken voor een politiek kabinet.^[18] Het kabinet-Hodge werd geïnstalleerd op 31 december 2012 en diende op 27 maart 2013 zijn ontslag in.^[19] Op 7 juni 2013 trad het politieke kabinet-Asjes aan.

Omdat de PS in augustus 2015 het vertrouwen opzegde in haar premier Ivar Asjes, werd Ben Whiteman op 31 augustus 2015 de nieuwe premier van dezelfde coalitie.

Bronnen, noten en/of referenties

1. NRC Handelsblad, 3 augustus 2012: Regering Curaçao nu echt gevallen
2. Voorverkiezingen op 8 en 9 september 2012
3. Naamgeving van de partijen conform de vermelding op de kandidatenlijst en in de officiële uitslag.
4. Gerechtigd deel te nemen door het behaalde resultaat in de ondersteuningsverkiezingen.
5. Definitieve uitslag van de verkiezingen van vrijdag 19 oktober 2012
6. Eilandsraadsverkiezingen
7. % van het aantal kiesgerechtigden.
8. % van het aantal uitgebrachte stemmen.
9. % van het aantal geldige stemmen.
10. 2010:
    D.P.: 3.048
    Partido Laboral: 509
11. http://www.parlamento.cw/
12. Sithree van Heydoorn volgde in november 2015 Monique Koeyers-Felida op, die om gezondheidsredenen afstand deed van haar parlementszetel.
13. Verliet PAR en ging verder als onafhankelijk Statenlid.
14. Verliet PAIS op 6 november 2015 en ging verder als onafhankelijk Statenlid.
15. Volkskrant, 20 oktober 2012: Pueblo Soberano wint verkiezingen Curaçao
16. NRC Handelsblad, 29 oktober 2012: Schotte stap uit partijenoverleg Curaçao, screeningswet breekpunt
17. NRC Handelsblad, 13 december 2013: Partijleiders Curaçao tekenen regeerakkoord
18. Caribisch Netwerk, 27 maart 2013: Hodge: Ontslag zakenkabinet formaliteit
19. NRC Handelsblad, 27 maart 2013: Overgangskabinet Curaçao heeft ontslag ingediend.

Verkiezingen op Curaçao

Staten van de Nederlandse Antillen:	1949 · 1950 · 1954 · 1958 · 1962 · 1966 · 1969 · 1973 · 1977 · 1979 · 1982 · 1985 · 1994 · 1998 · 2002 · 2006 · 2010
Eilandsraad van Curaçao (t/m 2010):	1951 · 1955 · 1959 · 1963 · 1967 · 1971 · 1975 · 1979 · 1983 · 1987 · 1991 · 1995 · 1999 · 2003 · 2007 · 2010
Staten van Curaçao (vanaf 10-10-2010):	2012 · 2016 · 2017 · 2021