Tussen 1973 en 1986 voer hij als wedstrijdzeiler tweemaal de wereld rond. Hij bouwde de meeste van zijn houten schepen zelf, behalve het bekende schip "Rucanor Tristar"; dat was de eerste polyester boot waar hij mee voer.
Op 30 augustus 1995 overleed hij in het UZ Gent na een motorongeval. Zijn urne werd bijgezet in het columbarium op de begraafplaats van Bredene. Het Meeting- en Eventcentrum Staf Versluys in Bredene is in 2005 naar hem vernoemd.
Hij was gehuwd met Marie-Louise Duprez (1930-2024) en had 1 zoon.
1958: Coupe d'or: eerste plaats
1968: Noordzee Kampioenschap: eerste plaats
1973, 1974, 1975: Roscop Race: derde, derde en zesde (gedeclasseerd vanwege foutieve start van tweede naar derde plaats)
1973, 1974: Oostende-Ramsgate-Oostende: eerste plaats
1973, 1974, 1975: Grote prijs van Nieuwpoort: tweede, eerste, eerste
1973, 1974: Light Vessel Race: tweede, derde
1973, 1975: Oostende Bank Race: tweede, derde
1973, 1974, 1975: Delta Race: achtste, tweede, derde
1975: Azab 75 (2.400 mile solorace) Engeland: eerste
1976: OSTAR-SOLO RACE: Plymouth Engeland- Newport USA met Tyfoon 5 (klasse: kleinste boten): veertiende
1979: I.O.R Interclubkampioenschap met Tyfoon 6: eerste
1980: OSTAR-SOLO RACE: Plymouth-Newport USA met Tyfoon 6: twaalfde
1981-1982: Whitbread Round the World met Tyfoon 6 (kleinste boot in de wedstrijd): vijftiende. Kreeg ook de beker voor "Outstanding Seamanship" in Londen uit handen van Lady Diana.
1985-1986: Whitbread Round the World met Rucanor Tristar: 1ste in handicap klasse D, vijfde in handicap in algemeen klassement. "Joshua"-prijs voor "the Most Outstanding Seamanship"
In 2005 eindigde hij op nr. 623 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg, buiten de officiële nominatielijst
De Bredenaren verkozen hem tot "Bredenaar van de eeuw"
In het portaal van de viertorre van Blankenberge hangt er een reliëf met zijn portret en de inscriptie "Tyfoon VI", een van zijn boten