vogelsoort uit de familie papegaaien Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Spix' ara (Cyanopsitta spixii) is een grote blauwe papegaai met een lange staart, die de enige soort binnen het geslacht Cyanopsitta vormt. Deze ara is uitgestorven in het wild in Brazilië. De soort werd eind jaren 1980 voor het laatst in het wild gezien. Er zijn nog tientallen individuen die in gevangenschap gehouden worden.
| Spix' ara IUCN-status: Uitgestorven in het wild[1] (2019) | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Afbeelding gemaakt in 1878 door Joseph Smit. | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Cyanopsitta spixii (Wagler, 1832)[2][3] | ||||||||||||
 | ||||||||||||
| Synoniemen | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Afbeeldingen op Wikimedia Commons | ||||||||||||
| Spix' ara op Wikispecies | ||||||||||||
| ||||||||||||
Het eerste wetenschappelijk gedocumenteerde exemplaar werd in 1819 gevangen door Johann Baptist von Spix. Dit exemplaar werd 13 jaar later door Johann Georg Wagler geldig voor de wetenschap beschreven.
De soort is 55 tot 57 cm lang en weegt (in gevangenschap) 296 tot 400 g. Deze papegaai is overwegend blauw van kleur. De kruin is groenachtig blauw, de oorstreek is grijs en de huid rond het oog tot aan de snavel is donkergrijs en vormt een soort masker. De snavel is zwart. De vleugels en de staart zijn donkerder blauw. Het verenkleed is bij beide geslachten gelijk.[4]
De vogel kwam oorspronkelijk voor in de Braziliaanse caraiba-bossen, met name de boom Tabebuia aurea. Dit zijn vrij droge bosgebieden met veel plantensoorten uit de cactus- en wolfsmelkfamilie in het midden van Brazilië; meer specifiek in het grensgebied tussen de provincies Piauí, Pernambuco en Bahia. De laatste exemplaren die in het wild werden gezien bevonden zich in het dal van de Rio São Francisco.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
