Sonnet 121
literair werk van William Shakespeare Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
literair werk van William Shakespeare Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sonnet 121 is een van de in 1609 gepubliceerde 154 sonnetten geschreven door de Engelse toneelschrijver en dichter William Shakespeare. Het maakt deel uit van een reeks die bekendstaan als de Fair Youth-sonnetten. Hierin drukt de dichter zijn liefde uit voor een jonge man. In dit sonnet gaat de dichter tekeer tegen de hypocrisie van mensen die hem zijn seksuele avontuurtjes (zijn sportive blood) verwijten terwijl ze zelf niet onbesproken zijn.
Sonnet 121 ’Tis better to be vile than vile esteemed
|
't Is beter schandelijk te zijn dan schandelijk te schijnen
Als iedereen het je verwijt terwijl je het niet bent;
En je de achting verspeelt waar je recht op hebt,
Niet hoe je het zelf aanvoelt, maar wel hoe anderen je zien.
Waarom denken die onzuivere valse ogen van vreemden
Iets te mogen aanmerken op mijn avontuurtjes?
Die moreel zwakke mensen maken mijn rekening,
En wat ik goed acht is voor hen iets slechts.
Nee, ik ben wie ik ben, en zij verwijten mij slechts fouten
Die ze zelf hebben begaan,
Want ik kan goed en eerlijk zijn en zij zelf degenen die corrupt zijn;
Door hun slechte gedachten mag ik mezelf niet blootgeven,
Shakespeares sonnetten zijn voornamelijk geschreven in een metrum genaamd jambische pentameter, een rijmschema waarin elke versregel bestaat uit tien lettergrepen. De lettergrepen zijn verdeeld in vijf paren, jamben genoemd, waarbij elk paar begint met een onbeklemtoonde lettergreep.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
