Loading AI tools
Brits zangeres (1947–1978) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sandy Denny, geboren als Alexandra Elene McLean Denny (Wimbledon (Londen), 6 januari 1947 - aldaar, 21 april 1978) was een Engelse zangeres. Ze werd bekend als lid van Fairport Convention, een folkrockband die eind jaren '60 en begin jaren '70 furore maakte onder leiding van Richard Thompson.
| Sandy Denny | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 6 januari 1947 | |||
| Geboorteplaats | Londen | |||
| Overleden | 21 april 1978 | |||
| Overlijdensplaats | Wimbledon | |||
| Land |  Verenigd Koninkrijk | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Denny studeerde voor verpleegster, maar ging zich serieus met muziek bezighouden na een ontmoeting met de toen nog onbekende Simon and Garfunkel. Na een album met akoestische nummers te hebben opgenomen, dat pas in 1978 werd uitgebracht, werd ze in 1967 lid van de band The Strawbs, waarvan hetzelfde jaar het album Sandy Denny & the Strawbs verscheen. Een nummer van dit album, Who Knows Where the Time Goes?, werd in 1968 in de uitvoering van Judy Collins een grote hit. Denny's verblijf bij The Strawbs was van korte duur, want al in 1968 werd haar gevraagd Judy Dyble te vervangen in Fairport Convention. Haar komst veranderde het geluid van die band in belangrijke mate. De voorheen sterk op de Amerikaanse folk gerichte groep sloeg nu een meer Brits/Keltisch klinkende richting in.
Op de albums What we did on our holidays, Unhalfbricking en Liege and Lief, alle uit 1969, speelde Denny een grote rol als zangeres, terwijl enkele van de beste nummers ook door haar werden geschreven. Reeds in 1970 verliet ze Fairport Convention en richtte ze de band Fotheringay op, die één album opnam. In Fotheringay speelde ook haar toekomstige echtgenoot Trevor Lucas. Een tweede album werd niet voltooid. In de jaren zeventig nam Denny vier soloalbums op van wisselende kwaliteit, waarvan de tweede, “Sandy” geheten, over het algemeen als beste wordt beschouwd, en Rendez-vous, de vierde, als minst geslaagde. Ook zong ze een duet met Robert Plant op het Led Zeppelin IV-album uit 1971, "The Battle of Evermore", dat heel nadrukkelijk de folk-kant van Led Zeppelin belicht. In 1973 keerde ze terug bij Fairport Convention en ging met de band op wereldtournee, wat resulteerde in het livealbum Live Convention. In 1975 volgde het album Rising for the Moon, waarna ze de band weer verliet.
Sandy's laatste van haar vier soloalbums, het wat overgeproduceerde Rendezvous, verscheen in 1977 en was een weinig succesvolle poging een groter publiek te bereiken. In juli van dat jaar werd ze moeder. Korte tijd daarna begon ze met haar man plannen te maken om naar Amerika te verhuizen. Zo ver kwam het niet: op 21 april 1978 overleed ze door een val van de trap. Na haar dood verschenen nog enkele cassettes en platen met niet eerder uitgebrachte opnamen, waaronder Gold Dust, een live-album van haar allerlaatste optreden op 27 november 1977.
In 2007 koos het Engelse publiek het nummer Who knows where the time goes, in de uitvoering op Unhalfbricking, tot beste folksong aller tijden (BBC Radio 2 Folk Awards).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
