Ronald Colman

Ronald Colman
Algemene informatie
Volledige naam	Ronald Charles Colman
Geboren	9 februari 1891
Geboorteplaats	Richmond
Overleden	19 mei 1958
Overlijdensplaats	Santa Barbara
Land	Verenigd Koninkrijk
Bijnaam	Ronnie
Werk
Jaren actief	1917-1957
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	(en) IBDB-profiel
	(mul) TMDb-profiel; (en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Ronald Charles Colman (Richmond (Surrey, Engeland), 9 februari 1891 - Santa Barbara (Californië) (Californië), 19 mei 1958) was een Engels acteur.

Snelle feiten Algemene informatie, Volledige naam ...

Sluiten

Vroege jaren

Colman zou aanvankelijk naar de Universiteit van Cambridge gaan, maar zijn vaders dood maakte daar een einde aan. Hij vocht mee in de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de Eerste Slag om Ieper raakte hij ernstig gewond.

Van toneel naar film

Na de oorlog was hij regelmatig te zien op het toneel. In 1922 speelde hij in het succesvolle stuk La Tendresse op Broadway. Regisseur Henry King zag hem in dat toneelstuk en vroeg of hij mee wilde doen in zijn film The White Sister (1923), een drama met Lillian Gish. Colman accepteerde dat aanbod en deelde zo de affiche met een grote vedette. Hij werd een populaire acteur en was vooral bekend door zijn romantische- en avonturenfilms.

In 1930 speelde hij in Condemned en Bulldog Drummond, twee succesvolle gesproken films. Voor beide films werd hij genomineerd voor een Oscar voor Beste Acteur.

In de jaren dertig verscheen hij regelmatig in bekende films zoals het romantisch drama A Tale of Two Cities (1935), de avontuurlijke fantasyfilm Lost Horizon (1937) en de avonturenfilm The Prisoner of Zenda (1937). In 1943 werd hij voor de tweede keer genomineerd voor de Oscar voor Beste Acteur voor zijn rol in het romantisch drama Random Harvest (1942). In 1948 slaagde hij erin die Oscar te winnen voor zijn rol in de dramatische film noir A Double Life (1947).

Radio

Vanaf 1945 was Colman regelmatig te horen als gast in het komische radioprogramma The Jack Benny Program, samen met zijn vrouw Benita Hume. Colman en zijn vrouw mochten vanwege groot succes van 1950 tot 1952 een eigen radioprogramma presenteren, The Halls of Ivy. In 1954 werd hier een televisieserie van gemaakt.