Reichswerke Hermann Göring

De Reichswerke Hermann Göring (officieel: Bezeichnung Reichswerke AG für Erzbergbau und Eisenhütten „Hermann Göring“) behoorde samen met IG Farben en de Vereinigte Stahlwerke tot de grootste concerns van nazi-Duitsland.

Reichswerke Hermann Göring
Hermann Göring betreedt een stoomgraafmachine bij de feestelijkheden van de inbedrijfsneming op 13 mei 1938 in Linz
Rechtsvorm	AG
Oprichting	1937
Opheffing	1945
Oorzaak einde	veroverd door de Geallieerden na WO II
Oprichter(s)	Hermann Göring
Eigenaar	Nazi-Duitsland meerderheids-aandeelhouder (aanv. 90%)
Sleutelfiguren	Hermann Goering
Land	nazi-Duitsland
Hoofdkantoor	1937-1941 Berlijn, vanaf 1941 Salzgitter-Drütte, na 1939 ook vestigingen elders
Werknemers	500.000
Dochter­onderneming	Bau-Aktiengesellschaft Negrelli Bergwerksverwaltung Oberschlesien GmbH Reichswerke Hermann Göring Ostland Eisenhandelsgesellschaft Österreichisch-Alpine Montangesellschaft Sudetenländische Treibstoffwerke Sudetenländische Bergbau AG FAUR Stahl- und Temperguß AG vorm. Fischer-Traisen Steyr-Daimler-Puch Continentale Motorschiffahrtsgesellschaft Steirische Gußstahlwerke
Producten	o.a. ijzererts, staal, staalproducten w.o. wapens
Sector	Conglomeraat
Industrie	vooral mijnbouw, staalindustrie
Portaal    Economie

Staalfabrieken, wapenproductie te Salzgitter

• 
  Achterzijde Hotel Ratskeller, SZ-Bad (2016)

Op 15 juli 1937 werd in Hotel Ratskeller te Salzgitter de oprichtingsakte gepasseerd van de, statutair te Berlijn, maar vanaf 1941 te Salzgitter-Drütte gevestigde Reichswerke Hermann Göring, vaak ook wel genoemd: Hermann-Goering-Werke, waarvan de staat Nazi-Duitsland aanvankelijk 90% van de aandelen bezat en waarvan de hooggeplaatste nazi Hermann Goering president-directeur was.

Van 1942 tot 1945 was te Salzgitter-Drütte bij de staalfabrieken een Außenlager van concentratiekamp Neuengamme gevestigd. Voor de Hermann-Goering-Werke produceerde men er onderdelen van allerlei oorlogstuig, zoals granaathulzen. In het kamp, het grootste buitenkamp van Neuengamme, hebben enige tijd lang meer dan 3.000 dwangarbeiders tegelijk moeten werken.

Direct na de Tweede Wereldoorlog werden de hoogovens en andere installaties van de Hermann-Goering-Werke (intussen verdoopt in Salzgitter AG) voor 75% gedemonteerd, in het kader van de afspraken tussen de Geallieerden tijdens de Conferentie van Potsdam om de Duitse bewapeningsindustrie te elimineren; in 1951 werd de demontage, waartegen in 1950 veel protest van werkloos geworden Duitse arbeiders was geweest, gestaakt. Het industrie- en ijzerertsmijnbouwcomplex van de Salzgitter AG werd vanaf 1951 in vernieuwde vorm heropgebouwd. Het logo, dat in de kop van dit artikel is afgebeeld, wordt nog steeds door een dochteronderneming van Salzgitter AG gebruikt.