Remove ads
Belgisch architect (1890-1962) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Raphaël Petrus Maria Waterschoot (Sint-Niklaas, 3 augustus 1890 – 10 april 1962) was een Belgisch architect.
Waterschoot werd geboren als tweede kind van August Waterschoot, de stadsarchitect van Sint-Niklaas. Net als zijn vader volgde hij middelbare studies bij de Broeders Hiëronymieten te Sint-Niklaas. Op 6 augustus 1906 kreeg hij zijn einddiploma. Hij bekwaamde zich tot 1912 verder in de plastische kunsten aan de Academie voor Schone Kunsten van zijn geboortestad en behaalde eerste prijzen voor de vakken ‘Tekening naar antieke fragmenten’ (1907), ‘Decoratieschilderen’ (1909) en ‘Boetsering’ (1910). In 1910 startte hij een opleiding bouwkunde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen en studeerde er af in 1914. Waterschoot werd na de Duitse inval begin augustus 1914 opgeroepen door de burgerwacht van Sint-Niklaas en nam met zijn korps tot half oktober 1914 diverse opdrachten op ter ondersteuning van het Belgische leger. Hij maakte nauwgezet aantekeningen over deze chaotische maanden in een oorlogsdagboek, dat hij tot aan de wapenstilstand in november 1918 bleef bijhouden. Van 15 oktober tot 21 november 1914 verbleef hij als vluchteling in Nederland. Bij zijn terugkomst werd hij net als zijn één jaar oudere broer Leander (Sint-Niklaas, 1889 – Deurne, 1974) tewerkgesteld in het architectenbureau van zijn vader.
Waterschoot trouwde op 30 augustus 1919 met Maria Leonia Lentacker. Ze kregen in 1923 een dochter.
Kenmerkend voor zijn werk zijn conventionele gevels met vanaf 1927 enkele art-decomotieven. Daarmee vertonen zijn ontwerpen minder ornamenten en zijn strakker dan die van zijn vader en broer.
Een voorbeeld daarvan is te zien aan de Van Naemenstraat nr. 20, voor Jos. Mertens-De Permentier, ontworpen in 1931. De bakstenen gevel is eenvoudig met een driezijdige erker op de middenverdieping en drie rechthoekige venstertjes met een V-vormige versiering op de latei op de bovenverdieping. De deur en het benedenvenster hebben een getrapte boogvorm. Opvallend zijn de kleurrijke glas-in-loodramen op alle drie verdiepingen.
Een ensemble van vier rijhuizen aan de Koningin Elisabethlaan nrs. 26-32, getekend voor fabrikant Ed. Bulteel, getekend in 1932, sluit stilistisch wel nauw aan bij de werken van zijn vader en broer. Van hen heeft hij het schema van een smalle deurtravee en een brede venstertravee met een gebogen erker op de middenverdieping, een balkonnetje met smeedijzeren hekje op de bovenverdieping en een zware, getrapte kroonlijst overgenomen.
Voor brouwer E. Stoffijn ontwierp hij in 1934 een herenhuis aan de Guido Gezellelaan nr. 13. De gevelbekleding met witte machinesteen vertoont grote overeenkomst met de woning van Frederik Dirken in de Mgr. Stillemanssstraat, die vier jaar ouder is. Enkel de poort en de vensters van de benedenverdieping hebben afgeschuinde bovenzijden; al de overige zijn rechthoekig. Ook de erker is eenvoudig rechthoekig en de glas-in-loodramen in alle bovenlichten hebben niet die vlakvullende en fel gekleurde tekening. Toch kan dit als het beste werk van Raphaël Waterschoot beschouwd worden en wellicht ook zijn laatste tijdens het interbellum.[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.