Platkopbuidelmuizen (Planigale) vormen een geslacht van buidelmuizen uit de onderfamilie Sminthopsinae. Het is het enige geslacht uit de geslachtengroep Planigalini. De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1928 gepubliceerd door Ellis Le Geyt Troughton.[1]
Platkopbuidelmuizen | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Planigale maculata | ||||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Geslacht | ||||||||||||||
Planigale Troughton, 1928 | ||||||||||||||
Typesoort | ||||||||||||||
Planigale brunneus Troughton, 1928 (= Phascogale ingrami Thomas, 1906) | ||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | ||||||||||||||
Platkopbuidelmuizen op Wikispecies | ||||||||||||||
|
Kenmerken
Het zijn zeer kleine buidelmuizen; P. ingrami is met een lichaamslengte van 55 tot 65 mm en een gewicht van 4 tot 6 gram zelfs het kleinste buideldier. Opvallende kenmerken van de platkopbuidelmuizen zijn de afgeplatte, wigvormige kop en het feit dat deze diertjes per dag hun eigen lichaamsgewicht aan insecten kunnen eten.
Verspreiding en leefgebied
Deze dieren komen voor in Australië en Nieuw-Guinea.
Soorten
Het geslacht Planigale omvat vijf beschreven soorten:[2][3]
- Planigale gilesi Aitken, 1972 (komt voor in Centraal-Australië)
- Planigale ingrami (Thomas, 1906) – Platkopbuidelmuis (komt voor in Noord-Australië)
- Planigale maculata (Gould, 1851) (komt voor in Noord- en Oost-Australië)
- Planigale novaeguineae Tate & Archbold, 1941 (komt voor in Zuid-Nieuw-Guinea)
- Planigale tenuirostris Troughton, 1928 (komt voor in de binnenlanden van Centraal- tot Zuidoost-Australië)
Taxonomie
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.