Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Parlement van Australië is de wetgevende macht in Australië. Het bestaat uit drie takken: de Kroon (vertegenwoordigd door de gouverneur-generaal), de Senaat en het Huis van Afgevaardigden. De Senaat en het Huis van Afgevaardigden zijn georganiseerd naar het Amerikaanse model. De senatoren vertegenwoordigden de deelstaten en territories, terwijl de Afgevaardigden kiezerseenheden vertegenwoordigen.
Parlement van Australië Parliament of Australia | ||||
---|---|---|---|---|
Wetgevend orgaan van Australië | ||||
Parliament House in Canberra | ||||
Algemene informatie | ||||
Aantal leden | 226 | |||
Ontmoetingsplaats | Canberra | |||
|
Het Gemenebest van Australië ontstond op 1 januari 1901 uit de zes Australische koloniën. Prins George, de latere koning George V, opende het parlement op 9 mei 1901 in Melbourne. Dit gebeurde in het Royal Exhibition Building. Na de officiële opening kwam het parlement tot 1927 samen in het Parliament House in Melbourne, dat het leende van het Parlement van Victoria. Dat parlement kwam op haar beurt bijeen in het Royal Exhibition Building.
Het was altijd het plan geweest dat het nationale parlement in de nieuw te vormen hoofdstad zou komen. Dat was een compromis, omdat zowel Sydney als Melbourne, de grootste steden van Australië, het ambieerde de nieuwe hoofdstad te worden. In 1908 werd Canberra aangewezen als locatie voor de nieuwe hoofdstad. De bouw van het nieuwe parlement werd verschillende keren uitgesteld, mede als gevolg van de Eerste Wereldoorlog. Op 28 augustus 1923 werd begonnen met de bouw van het Old Parliament House, zoals het vandaag de dag bekend staat. Op 9 mei 1927 werd het gebouw geopend door prins George, de latere koning George VI, en zijn vrouw Elizabeth.
De regering van premier Malcolm Fraser besloot in 1978 dat er een nieuw parlementsgebouw moest komen. Er werd een wedstrijd uitgeschreven die werd gewonnen door de Italiaanse architect Romaldo Giurgola. Met de bouw werd in 1981 begonnen, het nieuwe parlement werd in 1988 geopend door koningin Elizabeth.
De Senaat bestaat uit 76 leden, twaalf uit elke staat en twee elk voor het Northern Territory en Australian Capital Territory. Senatoren worden sinds 1948 verkozen via het systeem van de evenredige vertegenwoordiging. Dit leidt ertoe dat ook veel "kleinere" partijen zetels behalen. Een ander gevolg is dat de regerende coalitie sinds 1981, met uitzondering van de periode tussen 2005 en 2008, nooit een meerderheid heeft gehad in de Senaat. Voor 1948 werden senatoren gekozen op basis van het the winner takes it all-principe. Daardoor kon het gebeuren dat de van 1920 tot 1923 de Nationalist Party of Australia 35 van de 36 zetels in handen had.
Het Huis van Afgevaardigden bestaat momenteel uit 150 leden die volgens een districtenstelsel op basis van het the winner takes it all-principe worden gekozen. Het gevolg daarvan is dat het Huis doorgaans gedomineerd wordt door twee grote blokken, aan de rechterzijde gevormd door de Liberalen en nationalistische partijen, en aan de linkerzijde door Labor.
Elke drie jaar wordt het het volledige Huis van Afgevaardigden en de helft van de Senaat opnieuw gekozen, hoewel de regering de mogelijkheid heeft vroegtijdig nieuwe verkiezingen uit te schrijven. De volledige Senaat en het Huis van Afgevaardigden kunnen geheel worden ontbonden als de Senaat tweemaal wetgeving afkeurt waarmee het Huis van Afgevaardigden wel heeft ingestemd.
Het is niet mogelijk om tegelijkertijd lid te zijn van zowel de Senaat als het Huis van Afgevaardigden. Verder zijn mensen met een buitenlands paspoort uitgesloten. Oorspronkelijk was er een uitzondering gemaakt voor personen met de Britse nationaliteit. Op het moment dat de Australische Grondwet werd opgesteld had immers elke Australiër de Britse nationaliteit. In 1999 oordeelde het Australische Hooggerechtshof dat het Verenigd Koninkrijk een buitenlandse macht was, waardoor het ook voor Britse staatsburgers niet meer mogelijk is lid te worden van het Congres, tenzij zij hun staatsburgerschap opgeven.
Leden van het Congres genieten geen onschendbaarheid. Zij kunnen gearresteerd en veroordeeld worden voor elke overtreding. Wel genieten zij het parlementaire privilege. Dat betekent dat zij niet kunnen worden aangeklaagd voor dingen die zij zeggen in het parlement of in de media.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.