Poésie parlante, ook wel aangeduid met de Italiaanse term parlando-poëzie, letterlijk vertaald "pratende poëzie", is de benaming voor het type poëzie dat opkwam omstreeks de jaren 30 van de 20e eeuw, de tijd waarin het neoclassicisme in de literatuur opnieuw voet aan de grond kreeg. De term wordt vooral gebruikt om het contrast te benadrukken met de poésie pure, die de periode daarvoor had gekenmerkt. In het Nederlands spreekt men ook wel van de poëzie van de nieuwe zakelijkheid.
Kenmerkend voor poésie parlante zijn vooral het proberen te benaderen van de alledaagse spreektaal, ook in het ritme.
Vertegenwoordigers
Zie ook
- Boven, E. van en Kemperink, M. Literatuur van de moderne tijd: Nederlandse en Vlaamse letterkunde in de 19e en 20e eeuw, Uitgeverij Coutinho, 2006, p. 203-204
- Het tijdschrift `Forum`, ter Braack, du Perron. CollegeNet. Geraadpleegd op 22 augustus 2015.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
