Operatie Nordwind

Operatie Nordwind (Duits: Unternehmen Nordwind) was het laatste grote Duitse offensief van de Tweede Wereldoorlog aan het westelijke front. Het begon op 31 december 1944 in Elzas en Lotharingen in Noordoost-Frankrijk en werd uitgevoerd door de Wehrmacht en de Waffen-SS. De belangrijkste Duitse strijdkrachten werden gevormd door de 6. SS-Gebirgs-Division Nord en door een groot aantal Volksgrenadier-eenheden.

Operatie Nordwind
Onderdeel van de Tweede Wereldoorlog
Operatie Nordwind
Datum	31 december 1944 - 25 januari 1945
Locatie	Elzas en Lotharingen, Frankrijk
Resultaat	Geallieerde overwinning
Strijdende partijen
Verenigde Staten Frankrijk nazi-Duitsland
Leiders en commandanten
Alexander Patch Jean de Lattre de Tassigny Johannes Blaskowitz Hans von Obstfelder Heinrich Himmler Siegfried Rasp
Troepensterkte
Amerikaanse 7e Leger Franse 1e Leger Duitse 1e Leger Duitse 19e Leger

Westfront (Tweede Wereldoorlog)
Nederland · België · Frankrijk · Duinkerke · Engeland · Dieppe · Normandië (Cobra · Lüttich · Falaise · Parijs) · Dragoon · Siegfriedlinie (Merksem · Geel · Maastricht · Market Garden · Hürtgenwald · Overloon · Aken · Schelde · Pheasant · Elzas · Ardennen · Colmar · Nutcracker · Blackcock · Grenade · Veritable) · Lumberjack · Plunder

Het doel van deze aanval was om de linies van het Amerikaanse 7e Leger, gelegen in de Vogezen, te vernietigen, om zo de XXI. Panzergroep toegang langs de vallei van de Rijn te verlenen en Straatsburg in handen te krijgen.

Harde gevechten dwongen de Amerikaanse troepen terrein prijs te geven, waardoor andere Duitse eenheden de stad konden belegeren. Echter, de Duitse strijdkrachten raakten snel uitgeput wegens gebrek aan versterkingen en brandstof, waardoor de Amerikaanse troepen de positie die zij voorafgaand aan het offensief hadden, wisten te herstellen. Het offensief eindigde op 25 januari 1945 met de afweren van de Duitse aanvallen door de Amerikanen.