Karl von Vincent

Nikolaus Karl baron von Vincent (Florence, 11 augustus 1757 - Biancourt, 7 oktober 1834) was een Oostenrijks officier met de graad van luitenant-generaal. Hij volgde in 1814 de tijdelijke gouverneur-generaal, de hertog de Beaufort-Spontin, op om uit naam der vijf geallieerde mogendheden het gezag in de van Fransen bevrijde Belgische provinciën uit te oefenen. Godert van der Capellen werd als commissaris van Nederland en gevolmachtigde van de soevereine vorst aan de tijdelijke regering van de Zuidelijke Nederlanden toegevoegd. Toen het Congres van Wenen de Zuidelijke en Noordelijke Nederlanden herenigde werd het geallieerd bestuur overbodig.

Karl von Vincent
Geboren	11 augustus 1757 Florence
Overleden	7 oktober 1834 Biancourt
Land/zijde	Keizerrijk Oostenrijk
Onderdeel	Oostenrijks leger
Dienstjaren	1773 - 1825
Rang	General der Kavallerie
Eenheid	Cavalerie
Slagen/oorlogen	Brabantse Omwenteling Napoleontische oorlogen Slag bij Waterloo
Onderscheidingen	Zie onderscheidingen
Ander werk	Gouverneur-generaal

Koning Willem I der Nederlanden benoemde baron de Vincent op 3 augustus 1815 tot Grootkruis in de Militaire Willems-Orde^[1].

Militaire loopbaan

• Leutnant: 17 april 1773^[2]
• Oberleutnant: 15 juni 1778^[2]
• Rittmeister: 1787 - 1790
• Major: 8 mei 1794^[2][3]
• Oberstleutnant: 16 augustus 1796^[2][3]
• Oberst: april 1797^[2][3]
• Generalmajor: 29 oktober 1800^[2][3]
• Feldmarschalleutnant: 14 augustus 1808^[3]
• General der Kavallerie: 18 november 1818^[3]
• Gepensioneerd in november 1825^[3]