Martine Jacobs
Nederlands kunstenaar Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
Nederlands kunstenaar Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Martine Jacobs (Amsterdam, 1956) is een Nederlandse kunstenares die werkt met pastelkrijt en met nieuwe media. Tegenwoordig haalt ze haar inspiratie bij afbeeldingen op het internet – boeddha's onder andere – om ze in het hedendaagse graffitidecor van de stadsjungle te bewerken. Haar werk is vooral populair in newagekringen en wordt op internet soms als e-card aangeboden.
Jacobs vader was kledingontwerper en haar moeder zijn model. Als kleuter zwierf ze geregeld rond in vaders atelier – dat twaalf naaisters tewerkstelde – en soms ook in de ontwerpkamer met grote tekentafels, enorme vellen papier en rollen stof uit alle werelddelen.
Haar puberjaren bracht ze door op een oude katholieke kostschool annex klooster, waar ze droomde van de schilderijen die ze later zou maken. Op haar zeventiende besloot ze met haar man het heft in eigen handen te nemen en verruilde ze het klooster voor een erotisch geladen zolder. Het jonge gezin had het niet breed en zwierf tegelijk de wereld rond. Geld voor verf was er niet en zo begon Jacobs met pastelkrijt te werken.
Op haar twintigste trokken ze[bron?] liftend en treinend naar Portugal en verkochten er na een expositie in een oud kerkje te Obidos haar eerste schilderij. Terug in Nederland maakte ze de sociale academie af en kreeg ze haar eerste kind, een jongen.
Terug op reis door Amerika langs galerieën en musea kocht het echtpaar een 45 jaar oude Chevrolet om onder het motto “a rich man’s dream and no money to spend” in Carmel-Valley te belanden waar ze gratis lessen mochten volgen met de kleine Mozes in de wasmand. Ook hier verkochten ze enkele schilderijen en ondertussen was ook een tweede baby op komst. Terug in Nederland betrok het koppel een flat in de Bijlmer. Twee kinderen, een hond, een oude Mercedes-Benz camper en een wereldkaart.
Het zou niet lang duren of het gezin trok richting Marokko. Muntthee, couscous, het dagelijks gebed vanuit de moskee en de kinderen spelend op het strand vulden de dagen. Het zou een schat aan tekeningen opleveren, maar begin jaren tachtig als vrouw exposeren in een islamitisch land bleek geen succes.
Terug in Nederland werkte Jacobs nu van de vroege ochtend tot de late avond en voor het eerst begon ze haar pastels uit te werken op triplex. Een lange weg van experimenteren met verschillende lagen vernis leidde uiteindelijk tot het verlangde resultaat.
Om even tot rust te komen verhuisde het gezin voor een jaar naar Zuid-Frankrijk. Ze huurden er een pastorie met een oud romaans kerkje in de achtertuin en een riviertje rond het domein. In dat jaar exposeerde Jacobs meermaals te Toulouse waar het impressionisme toen hoogtij vierde.
Hier ontstond het idee op experimentele, digitale kunst over te stappen. Na enige jaren van prullenbakken had Jacobs zich eindelijk een eigen concept te pakken: het knippen, plakken, scheuren en bijtekenen van postzegels om ze tot een kunstwerk te bewerken.
Verschillende grafische programma’s kwamen op de markt en alras bespeelde Jacobs de computer als was hij een deel van haar lichaam. Haar hedendaagse werk is prikkelend, verfijnd en esthetisch en leidt tot kunst met wortels in de oude tijd, tastbaar gemaakt door moderne technieken.
Ze maakt gebruik van origineel Japans papier, een speciale printer met natuuridentieke verven en werkt de stukken daarna uit op houten panelen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.