Carrière
Vanaf de jaren zeventig was Einaudi hoofd van de beleidsplanning voor Latijns-Amerika op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Tijdens zijn werk daar ontmoette hij Vladimiro Montesinos – destijds kapitein in het Peruaanse leger – tijdens een operatie van de CIA en zorgde voor de komst van Montesinos naar Washington D.C. en die daar tijdelijk gevangen werd genomen.
Einaudi heeft lesgegeven aan Harvard, de Wesleyan University, de Universiteit van California in Los Angeles en de Georgetown University, en doceerde aan andere universiteiten en andere verenigingen in de Verenigde Staten, Latijns-Amerika en Europa. Einaudi heeft artikelen en monografieën geschreven. Hij was de belangrijkste auteur van het boek Beyond Cuba, Latin America Takes Charge of Its Future (1974).
Van 1989 tot 1993 was Einaudi ambassadeur bij de Organisatie van Amerikaanse Staten. Hij werd in juni 2000 met een stemverhouding van 27-7 verkozen tot assistent secretaris-generaal tijdens de 30e reguliere zitting van de Algemene Vergadering van de OAS, gehouden in Windsor, Ontario, Canada. Hij nam in oktober 2004 de functie van waarnemend secretaris-generaal van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) op zich na het aftreden van secretaris-generaal Miguel Ángel Rodríguez.
Daarna werd Einaudi lid van de denktank Council on Foreign Relations en zit hij in het bestuur van onderwijs- en non-profitinstellingen in de Verenigde Staten en Italië, waaronder de Fondazione Luigi Einaudi (Turijn), genoemd naar zijn grootvader, de tweede naoorlogse president van Italië.
Persoonlijk
Einaudi is getrouwd met Carol Ann Peacock, een advocaat gespecialiseerd in intellectueel eigendom. Ze hebben vier kinderen en tien kleinkinderen.
Bronnen, noten en/of referenties