Italië heeft tot ver in de 19e eeuw alleen als geografische eenheid bestaan. Een aantal van de vele, men telt er zeker 37, Italiaanse staten en de grote Europese machten die delen van het schiereiland bezaten, hebben eigen ridderorden ingesteld. Er waren ook kruisridderorden en militaire orden, want Italië lag op de grens van de islamitische en christelijke wereld en om de heerschappij in de Middellandse Zee werd eeuwenlang fel gevochten.
De Duitse Orde
De Tempeliers
De Orde van Sint Jan
De Constantinische Orde
De lijst noemt geen staten die voor de elfde eeuw al verdwenen zijn. De oudste ridderorden zijn immers rond 1090 ontstaan.
C
Cisalpijnse Republiek
- De naam werd in januari 1802 veranderd in de Italiaanse Republiek en in 1805 ging deze samen met Venetië op in het Koninkrijk Italië. Zie aldaar.
Cispadaanse Republiek
- In de zes maanden van zijn bestaan heeft deze rond Bologna gelegen Franse vazalstaat geen ridderorden ingesteld.
F
Florentijnse Republiek
- Volgens het laat-middeleeuwse orderecht was een republiek niet gerechtigd om ridderorden te stichten.
Friuli
- De Venetiaanse en Oostenrijkse landsheren stelden voor hun markgraafschap Friuli geen ridderorden in.
G
Republiek Genua
- Volgens het laat-middeleeuwse orderecht was een republiek niet gerechtigd om ridderorden te stichten.
I
Markgraafschap Istrië
- De Oostenrijkse landsheren stelden voor hun markgraafschap Istrië geen ridderorden in.
Katapanaat van Italië
- Het Katapanaat was in de 10e eeuw een Byzantijnse provincie. De ridderorden ontstonden aan het einde van de 11e eeuw. In de 12e eeuw stichtte Gilbert, graaf van Gravina een nieuw katapanaat, maar van een ridderorde is niet bekend.
Italiaanse Sociale Republiek
- De fascistische republiek van de uit handen van de Italiaanse koning bevrijde Benito Mussolini stichtte
Koninkrijk Italië (1805-1814)
- Napoleon I stelde voor zijn koninkrijk een eigen ridderorde in.
Koninkrijk Italië (1861-1946)
- Het koninkrijk Italië nam de ridderorden van Savoye en het koninkrijk Sardinië over. Ook de huisorde van de vorsten van Savoye, de Orde van de Verkondiging, functioneerde in de praktijk als een orde van de Italiaanse staat.
- Daar kwamen na 1860 nog de Italiaanse ridderorden bij.
- De in 1946 verdreven koning Umberto II bleef gedurende zijn leven "zijn" ridderorden nog verlenen. Zijn zoon verleent alleen de twee huisorden, de eeuwenoude Orde van de Verkondiging en de Orde van Sint-Mauritius en Sint-Lazarus. Deze hebben in de laatste decennia het karakter van een internationale ridderorde naar het model van de Orde van Malta gekregen. In heel de wereld bestaan nu afdelingen.
Republiek Italië (sinds 1947)
- De Italiaanse republiek heeft de koninklijke Italiaanse ridderorden afgeschaft. Alleen de Militaire Orde van Savoye keerde onder een andere naam, maar met vrijwel ongewijzigde versierselen en lint, weer terug. In 1999 werden de eretekenen opnieuw vormgegeven. Men keerde terug naar de vooroorlogse, koninklijke, modellen voor sterren en kruisen.
K
Kerkelijke Staat
- Rome en de Marche waren een onafhankelijke staat die tot 1870 (val van Rome) en 1860 (annexatie van de Marche door Savoye) door de paus werd bestuurd.
- Er waren meerdere pauselijke ridderorden.
- De paus trok zich na het verlies van zijn wereldlijke macht terug in het Vaticaan. Daar werden in 1905 de orden van Sint-Silvester (nu weer ontdaan van de toevoeging "Militia Aurarta") en Christus gereorganiseerd.
N
Koninkrijk Napels
- Napels, ook koninkrijk der Beide Siciliën genoemd, bezat meerdere ridderorden. Sommigen dezer worden ook nu nog door de pretendenten van de Napolitaanse kroon verleend.
- De Heilige Militaire Constantinische Orde van Sint-Joris is op de keper beschouwd geen Napolitaanse orde. De Orde werd door de Parmezaanse groothertog gekocht en is als een dynastieke orde aan zijn opvolgers in de huizen Farnese en Bourbon verbonden. Sinds 1735, toen Karel VII koning van Napels en Sicilië werd, was de Orde grotendeels Napolitaans. Ook de huidige troonpretendent van Napels is grootmeester van de Orde.
- De Orde van Sint-Januarius (1738) is een aan de persoon van het hoofd van het huis Bourbon-Beide Siciliën verbonden ridderorde.
- Werkelijk Napolitaanse ridderorden waren:
P
Hertogdom Parma en Piacenza
- De hertog van Parma kocht
- Als hertogin van Parma stichtte keizerin Marie-Louise in 1818 opnieuw een
Parthenopeïsche Republiek
- In de enkele maanden van zijn bestaan heeft deze staat geen ridderorden ingesteld.
Republiek Pisa
- Volgens het laat-middeleeuwse orderecht was een republiek niet gerechtigd om ridderorden te stichten.
In het huidige Italië zijn veel ridderorden actief. Er zijn internationale ridderorden die door de Italiaanse staat officieel zijn erkend en er zijn ridderorden van de in 1860 onttroonde vorstenhuizen in Parma, Modena en Napels die door de Italiaanse staat als "niet door de regering ingestelde Italiaanse orden" zijn ingeschaald. In een wet van 3 maart 1951 (https://web.archive.org/web/20070825192934/http://www.dirittonobiliare.com/civile.html) staat de Italiaanse staat zijn burgers het dragen van deze "niet nationale" orden desondanks toe. Er zijn ook talloze pseudo-orden. De Italiaanse staat heeft duidelijkheid willen scheppen door een lijst van pseudo-orden, soms onschuldige fantasieën, maar in een aantal gevallen organisaties die goedgelovigen bedriegen, te publiceren.
De Orde van de Romeinse Adelaar wordt door de familie Mussolini voor haar eigen politieke doeleinden gebruikt.