Kelk (bloem)

bloem Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

Kelk (bloem)

De kelk (calyx) is de buitenste krans van de bloem en staat ingeplant op de bloembodem. De kelkblaadjes (sepalen) kunnen vergroeid zijn en zo een kelkbuis vormen, zoals bij de aubergine. De kelk is meestal groen van kleur, maar kan ook gekleurd zijn, zoals bij de bosanemoon en de tulp. Tweezaadlobbigen hebben vier of vijf kelkblaadjes en eenzaadlobbigen drie of een veelvoud hiervan.

Meer informatie Bedektzadigen, Vereenvoudigd schema van een volledige bloem ...
Vereenvoudigd schema van een volledige bloem
  • bloeiwijze
    • bloemstengel
    • (1) bloembodem
      • bloemdek (perigonium) of
         bloembekleedselen, periant
        • (2) kelkbladen (sepalen)
        • (3) kroonbladen (petalen)
      • (4) meeldraden (androecium)
        • helmdraad (filament)
        • helmknop (anthere)
      • (5) de stamper (pistillum)
        • het vruchtbeginsel (gynoecium)
        • stijl en
        • stempel
Sluiten

De kelk kan echter ook bestaan uit haren (deze vormen later het vruchtpluis of het pappus) zoals bij composieten, maar kan ook ontbreken.

Spoor

Aan de kelk kan soms een meestal met nectar gevulde spoor zitten.

Bijkelk

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.