Zijn studies deed hij aan de Sibelius-Akademie in de vakken piano en compositie. Hij had een doel als concertpianist op te treden, maar gedurende de studies trok hem de jazz meer en meer in de ban. In 1976 stichtte hij met andere jonge jazzmusici het Jukka Linkola Octet. Deze groep kan nu beschouwd worden als een soort stijl-builder in hun genre en de eerste langspeelplaat Protofunk in 1979 was de eerste real fusion jazz LP van Finse bodem. Zo begon hij zijn carrière met het spelen en uitvoeren van jazz. Als in 1979 de belangstelling voor de jazz wat minder werd, wisselt hij aan het Stedelijke Theater in Helsinki, eerst als pianist en later als permanent dirigent. Dertien jaar bleef hij in deze positie en het beïnvloedde zijn ontwikkeling als een componist en musicus.
In 1983 presenteerde hij zijn werk Crossings voor tenorsaxofoon en symfonieorkest. Hij was de eerste componist in Finland die de consequenties en de confrontatie tussen de jazz en blues gekleurde solopartij (tenorsax) en de serieuze kunstmuziek en tussen improvisatie en notatie op het podium gebracht heeft. Tot nu toe heeft hij meer dan 250 werken op zijn lijst staan. Zijn oeuvre omvat werken voor orkest, kamermuziek, koormuziek, solo-concerten, toneelwerken (opera's, musicals, balletten en theatermuziek), werken voor de film en de televisie alsook jazz (big-band en kleinere ensembles). Zijn werken werden met veel nationale en ook internationale prijzen (1e prijs op het Concours International de Composition de la Ville du Havre, 1e prijs in de Midem Awards, Cannes 1994, 1e prijs in de Paris Opera Screen Competition in 1993 en IAJE prijs in Boston) onderscheiden.
