Loading AI tools
Deens wegwielrenner Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jonas Vingegaard Hansen [Deense uitspraak: 'joːnɛs 'vɪŋəɡɔː]? (Hillerslev, 10 december 1996) (tot 2024 Jonas Vingegaard Rasmussen[1]) is een Deens wielrenner die sinds 2019 rijdt voor Team Jumbo-Visma.[3] In 2022 en 2023 won hij de Ronde van Frankrijk.
Jonas Vingegaard | ||||
---|---|---|---|---|
Vingegaard bij de Ronde van Frankrijk 2023 | ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Jonas Vingegaard Rasmussen (tot 2024) Jonas Vingegaard Hansen (vanaf 2024)[1] | |||
Bijnaam | The Fisherman[2] | |||
Geboortedatum | 10 december 1996 | |||
Geboorteplaats | Hillerslev, Denemarken | |||
Lengte | 175 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | Team Visma|Lease a Bike | |||
Discipline(s) | Wegwielrennen | |||
Specialisatie(s) | Klimmer Ronderenner | |||
Ploegen | ||||
2016–2018 2019–2023 2024– |
ColoQuick Jumbo-Visma Visma|Lease a Bike | |||
Beste prestaties | ||||
Ronde van Lombardije | 14e (2021) | |||
Ronde van Frankrijk | 1e (2022, 2023) 4 etappezeges | |||
Ronde van Spanje | 2e (2023) 2 etappezeges | |||
Overige | ||||
Zeges: | ||||
Tirreno-Adriatico Critérium du Dauphiné Ronde van het Baskenland |
2024 2023 2023 | |||
|
Na drie jaar voor Team ColoQuick, een Deense ploeg op continentaal niveau, te hebben gereden, maakte Vingegaard in 2019 de overstap naar het Nederlandse Team Jumbo-Visma. Zijn debuut voor de ploeg maakte hij in februari in de Ruta del Sol. In mei maakte hij deel uit van de selectie die de eerste etappe en het eindklassement in de Hammer Series Stavanger won. In de Ronde van Polen behaalde Vingegaard zijn eerste profzege: hij won de zesde etappe. In een sprint om de winst versloeg hij Pavel Sivakov en Jai Hindley. Later die maand stond hij aan de start van de ronde van zijn thuisland. Enkel zijn landgenoot Niklas Larsen bleef hem voor in het eindklassement.
In 2020 reed hij zijn eerste klassiekers, hij was actief in de Ronde van Lombardije en Luik-Bastenaken-Luik. Eveneens was hij actief in zijn eerste Grote ronde, hij reed de Ronde van Spanje. Zelf eindigde hij als 46e in het eindklassement, als knecht van de eindwinnaar Primož Roglič.
In de start van het wielerseizoen reed hij een drietal meerdaagse wielerwedstrijden. In de Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten 2021 won hij de vijfde etappe. Ook in de Internationale Wielerweek boekte hij successen. Naast het winnen van de 2e en 4e etappe won Vingegaard zijn eerste eindklassement. Ter voorbereiding op de Ronde van Frankrijk die zou volgen reed hij het Critérium du Dauphiné 2021. Hier eindigde hij als tweede in de achtste etappe, achter Mark Padun. In de Ronde van Frankrijk van 2021 verwierf Vingegaard voor het eerst grote bekendheid bij het wereldwijde publiek. Nadat beoogd kopman Primož Roglič uitviel vanwege de fysieke gevolgen van een valpartij, mocht Vingegaard voor zijn eigen kans gaan in het algemeen klassement. Na de negende etappe in de Alpen stond Vingegaard op de vierde plek in het algemeen klassement. In de elfde etappe baarde Vingegaard opzien door geletruidrager Tadej Pogačar te lossen op de beruchte Mont Ventoux. Deze vorm wist Vingegaard door te trekken naar de Pyreneeën. In beide finishes bergop werd Vingegaard tweede, achter Pogačar. Dit bracht hem naar de tweede plaats in het algemeen klassement. Deze positie hield hij vast tot in Parijs.
Aan het begin van het wielerseizoen won hij een Franse eendagskoers, de Drôme Classic. Hij finishte hier voor Guillaume Martin. Zijn volgende koersdagen waren in Italië, in de Tirreno-Adriatico 2022. Echter bleek de Sloveen Pogačar ook in 2022 een maatje te groot voor de Deen. Vingegaard werd tweede in de vierde en zesde etappe. Net als in het punten- en eindklassement. In de Ronde van het Baskenland 2022 en het Critérium du Dauphiné 2022 waar Vingegaard eveneens als kopman fungeerde voor zijn ploeg moest hij het doen met respectievelijk een zesde en tweede plaats in het eindklassement. In de Ronde van Frankrijk 2022 was hij samen met Primož Roglič aanwezig als kopman, deze ronde startte in Denemarken, het thuisland van Vingegaard. In de 11e etappe behaalde hij zijn eerste etappezege en had bijna drie minuten tijdwinst op concurrent voor de eindzege Pogačar. Wat volgde was een strijd tussen beiden om etappe winsten en eindzege van het klassement. De ploeg van Vingegaard, Team Jumbo-Visma wist met tactiek en ploegenspel de 2 jaar jongere Pogačar te slim af te zijn. Aan het eind van deze Ronde was Vingegaard goed voor twee etappe overwinningen en het eind- en bergklassement. Vingegaard volgde hiermee landgenoot Bjarne Riis op, die wist in 1996 de ronde te winnen. In zijn thuisland werd deze overwinning van de Ronde van Frankrijk als iets heroïsch gezien, na thuiskomst werd hij gehuldigd op het Stadhuis van Kopenhagen. Op het plein aldaar werd het feest gevierd met ongeveer 70.000 fans.[4] Bij de twee huldigingen die volgden waren ongeveer 20.000 toeschouwers aanwezig.
Begin januari 2023 werd Vingegaard in zijn thuisland Denemarken benoemd tot Sportman van het jaar.[5] Op wielrengebied startte hij met overwinningen in Gran Camiño, hij won de drie verreden etappes en het eind- en bergklassement. In Parijs-Nice 2023 volgde wederom een duel met Pogačar. Ook David Gaudu mengde zich in de strijd. Beide renners bleken te sterk voor Vingegaard in het eindklassement. Zijn volgende koersdagen lagen in het noorden van Spanje, de Ronde van het Baskenland, hier won hij enkele etappes en het eindklassement. Die lijn wist hij door te zetten in het Critérium du Dauphiné 2023, waar hij twee etappes won en het eindklassement. In zijn grote hoofddoel van dat jaar, de Ronde van Frankrijk, won hij de 16e etappe en kwam hij als eindwinnaar van het klassement over de streep in Parijs. Vervolgens werd hij 2e in de laatste grote ronde van dat jaar, de Ronde van Spanje. Hierbij stonden zijn teamgenoten Sepp Kuss en Primož Roglič respectievelijk op de 1e en 3e plek van het podium. Hij won die ronde ook de 13e en 16e etappe.
In de vierde etappe van de Ronde van het Baskenland kwam Vingegaard, samen met onder meer klassementsleider Primož Roglič en Remco Evenepoel, zwaar ten val in een afdaling. Vingegaard bleef op de grond liggen en werd even later met een ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis.[6] Daar werden een gebroken sleutelbeen en enkele gebroken ribben geconstateerd.[7] Later onderzoek brachten ook een longkneuzing en een klaplong aan het licht.[8]
Op 29 juni stond Vingegaard aan de start van de Ronde van Frankrijk 2024, naar eigen zeggen om voor een goed klassement te gaan.[9] In etappe 11 won hij de rit naar Le Lioran en versloeg hij Pogačar op de streep. Uiteindelijk werd Vingegaard tweede in het algemeen klassement, op ruim zes minuten van Pogačar en met een voorsprong van drie minuten op de nummer drie, Remco Evenepoel. Direct na zijn deelname aan de Tour de France maakte Vingegaard bekend dat hij niet zal deelnemen aan de Ronde van Spanje 2024.[10]
Totaal: 42 zeges (waarvan 36 individuele UCI-zeges)
|
|
Jaar | UAE Tour | Parijs-Nice | Tirreno-Adriatico | Ronde van het Baskenland | Ronde van Romandië | Critérium du Dauphiné | Ronde van Polen |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2019 | 32e | 72e | 26e (1) | ||||
2020 | 8e | ||||||
2021 | 46e (1) | ↑ | 51e | ||||
2022 | ↑ | 6e | ↑ (1) | ||||
2023 | ↑ | ↑ (3) | ↑ (2) | ||||
2024 | ↑ (2) | opgave |
(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.