J. Vincent Edwards

J. Vincent Edwards, ook wel Vincent Edwards, (20 juni 1947) is een Britse zanger, songwriter en producer. Hij speelde in de Londense productie van de musical Hair in 1968. Als solozanger had hij in 1969 een grote hit met het nummer Thanks (to the Lord for a girl like Emily Jane). Het nummer stond vijf weken op de eerste plaats in de Vlaamse hitparade.^[1] In de daaropvolgende jaren haalden nog een aantal singles van hem de Vlaamse hitparade: Who Are My Friends en Long Live Love in 1970, (Sha La La La La) Shangri-La (1972) en Love Hit Me (1976).

J. Vincent Edwards
Edwards op het Grand Gala du Disque Populaire van 1970
Algemene informatie
Geboren	20 juni 1947
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief	1968-heden
Genre(s)	popmuziek
Beroep	zanger, songschrijver
Label(s)	CBS Records, Pye Records, ...
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Biografie

Edwards schreef zelf ook nummers. Het meest succesvolle is Right back where we started from dat in 1976 een internationale hit was voor Maxine Nightingale. Edwards en Pierre Tubbs schreven de song en produceerden de opname. De single bereikte de tweede plaats in de Billboard Hot 100. Deze song staat op de soundtrack van een aantal films, waaronder Slap Shot (1977), Whatever Happened to Harold Smith? (1999), The Family Stone (2005) en Shrek Forever After (2010). Ze werd ook opgenomen door Sinitta en de meidengroep Cleopatra op de soundtrack van de Disney-animatiefilm An Extremely Goofy Movie (2000).

In de jaren 1980 maakte hij deel uit van de groep "Star Turn on 45 Pints", (een verwijzing naar Stars on 45) die novelty-songs en parodieën maakten zoals "Pump Up the Bitter" (parodie op "Pump Up the Volume"), dat in de Britse hitparade tot de tweede plaats kwam en waarmee ze op de BBC-televisie in "Top of the Pops" optraden.

In 1999 schreef hij de muziek voor de musical "Souls.com", die off-Broadway in New York werd opgevoerd. Het verhaal was geschreven door Jan Quackenbush.^[2]

J. Vincent Edwards is niet te verwarren met Vincent "Vince" Edwards, de Amerikaanse acteur die de titelrol speelde in de tv-doktersserie Ben Casey, en die in 1963 ook een plaat uitbracht.

Discografie

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Run to the sun	1969	18-10-1969	tip29	-
Thanks	1969	06-12-1969	3	14
Who are my friends	1970	02-05-1970	tip13	-
Love hit me	1976	06-11-1976	10	8	Nr. 9 in de Single Top 100

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Who are my friends	1970	-			Nr. 15 in de Radio 2 Top 30
Long live love	1970	-			Nr. 19 in de Radio 2 Top 30
Shangri-la	1971	-			Nr. 22 in de Radio 2 Top 30
Love hit me	1976	-			Nr. 6 in de Radio 2 Top 30
Just wanna dance with you	1977	-			Nr. 27 in de Radio 2 Top 30

Radio 2 Top 2000

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Thanks	1824	1803	1926	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-

1. 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.

Externe link

• Officiële site

Bronnen, noten en/of referenties

1. Ultratop.be
2. "O'Horgan Clicks On New Musical, SOULS.com, in NYC, Sept. 16-18." Playbill.com, 15 september 1999^{[dode link]}