Loading AI tools
Nederlandse organisatie Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Instituut ter Bevordering van de Surinamistiek (IBS) is een stichting die de studie op het gebied van de Surinaamse talen, culturen en geschiedenis wil initiëren en bevorderen.
Het instituut werd op 13 maart 1980 opgericht. Achtergrond van de oprichting was het idee dat vijf jaar na de Surinaamse onafhankelijkheid de belangstelling voor Suriname sterk groeiende was en een impuls kon gebruiken. Het bestreken gebied werd gaandeweg verbreed tot wat nu surinamistiek wordt genoemd: de studie van Suriname in al zijn facetten (met uitzondering van de exacte wetenschappen). Zij doet dit door het verzorgen van wetenschappelijke publicaties, het verlenen van wetenschappelijke opdrachten en het organiseren van een jaarlijks colloquium in de maand oktober; aanvankelijk ook met het organiseren van cursussen Sranantongo onder leiding van Liliane Adamson. In de loop der jaren wijdde het IBS colloquia aan zowat alle bevolkingsgroepen van Suriname, en aan thema’s als de rol van de vrouw in de Surinaamse geschiedenis, orale tradities, het werk van Albert Helman, de Tweede Wereldoorlog, doodsrituelen, politiek, kunst, muziek, literatuur, religies, lepra, huidskleur en seksualiteit en erotiek. Zo goed als iedereen die actief is in de wereld van de Surinamistiek heeft op een van de IBS-colloquia het woord gevoerd.
Het IBS kwam voort uit de Nijmeegse vereniging Wi Na Wan, op initiatief van de Nijmeegse hoogleraar taalfilosofie Pieter Seuren en de voorzitter van Wi Na Wan, Ludwich van Mulier. Pieter Seuren werd de eerste voorzitter van het stichtingsbestuur, waarin verder zitting hadden Ludwich van Mulier, Silvia W. de Groot, F. Koemans en Herman Wekker.
Van 1989 tot 1992 vervulde taalkundige Pieter Muysken een door het IBS ingestelde leerstoel Caraïbistiek, aan de Universiteit Leiden. Eind 2005 werd bekendgemaakt dat het IBS opnieuw een leerstoel instelt, nu een voor West-Indische Letteren, aan de Universiteit van Amsterdam. De eerste houder van de leerstoel is Michiel van Kempen.
Bij het 25-jarig bestaan van het IBS in 2005 werd voor het eerst de vijfjaarlijkse Prijs voor de Surinamistiek uitgereikt, bedoeld voor diegenen die zich op bijzondere wijze hebben ingezet voor de Surinamistiek. De prijs ging naar Wim Hoogbergen voor zijn studies op het gebied van de geschiedenis van de marrons en zijn inzet voor de bevordering van de Suriname-studie als hoofdredacteur van Oso. In 2010 werd deze prijs toegekend aan prof. dr. Gert Oostindie, hoogleraar Caraïbische studies aan de universiteit van Leiden.
De belangrijkste publicaties van het IBS zijn de reeks Bronnen... en het Tijdschrift voor Surinamistiek.
Het IBS bracht een reeks studies uit als Bronnen voor de Studie van Bosnegersamenlevingen (BSB), later Bronnen voor de Studie van Afro-Surinaamse Samenlevingen (BSA) genoemd, en vanaf 1997 verbreed tot: Bronnen voor de Studie van Suriname (BSS). In deze reeks verschenen studies over marrongeschiedenis en –culturen, over Elisabeth Samson, tekstuitgaven van Izaak Albitrouw, J.G. Spalburg, Johannes King en Jan Voorhoeve en uitgaven over manumissie in Suriname.
De reeks bestaat uit de volgende delen:
Buiten de reeks bracht het IBS ook de verzamelde, aan Suriname gerelateerde poëzie van Albert Helman uit onder de titel Adyosi/Afscheid (1994).
Het tweemaal per jaar verschijnende tijdschrift Oso (Sranan voor: Huis) droeg aanvankelijk als ondertitel ‘Tijdschrift voor Surinaamse taalkunde, letterkunde en geschiedenis’. Het eerste nummer verscheen in mei 1982 (er bestond gedurende de jaren 1977-1979 al een gelijknamig tijdschrift, dat fungeerde als kwartaalblad van de vereniging Wi Na Wan). Het is een gedegen, voor een breed lezerspubliek toegankelijk tijdschrift, dat in elk nummer circa acht tot twaalf artikelen bevat, gevolgd door rubrieken voor boekrecensies, boeksignalementen, titelbeschrijvingen van recente publicaties, berichten, debat en commentaar. Elk eerste nummer van een jaargang bevat de teksten van de lezingen van het voorafgaande colloquium-Surinamistiek, elk tweede nummer bevat een reeks opstellen over uiteenlopende onderwerpen.
Na Herman Wekker (1982-1985) fungeerden achtereenvolgens Theo Damsteegt (1986-1988), Geert Koefoed (1989-1991), Sigi Wolf (1992-1994), Wim Hoogbergen (1995-2006), Michiel van Kempen (2007) Hans Ramsoedh (2008-2011) en John Schuster (2012-2017) als hoofdredacteur. Naast de kernredactie werd een redactieraad gevormd waarin tal van specialisten zitting hebben die het tijdschrift adviserend ondersteunen. Vanaf de 22ste jaargang (mei 2003) heet Oso 'Tijdschrift voor Surinamistiek' en met ingang van 2010 'Tijdschrift voor Surinamistiek en het Caraïbisch gebied'. Van 2006 tot en met 2001 is het blad gezamenlijk uitgegeven met het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV) te Leiden. Vanaf 2012 wordt OSO uitgegeven in samenwerking met LM Publishers (voorheen KIT Uitgeverij). In 2017 verscheen het laatste nummer.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
