Idéfix

Idéfix of Idefix is in de strips van Asterix het kleine witte hondje van Obelix.

Idéfix
Tekenfilm- en strippersonage
Detail van een muurschildering, Washuisstraat 33/35, Brussel, België
Alternatieve naam	Idefix
Bedacht door	René Goscinny en Albert Uderzo
Uitgever(s)	Dargaud, Hachette
Stripreeks	Asterix
Introductie	De ronde van Gallia (1963)
Dier	Hond
Kenmerken	Dol op bomen
Familie	Obelix (eigenaar)
Lijst van personages uit Asterix
Portaal    Strip Film

Introductie

Idéfix is de trouwe metgezel van Obelix, al was dat niet het geval in de eerste albums: Hij verscheen voor het eerst in De ronde van Gallia, het vijfde album in de serie. Idéfix zit daar in Lutetia (Parijs) buiten naast de deur van een charcuterie (slagerij) en vanaf het moment dat Asterix en Obelix daar ham hebben gekocht volgt hij ze gedurende de rest van het album. Idéfix is dus een Parijse straathond. Oorspronkelijk was Idéfix niet gepland als een vast personage, maar alleen voor dit ene album.^[1] Hij blijft het hele album door achter Asterix en Obelix aan rennen zonder dat de twee hem opmerken, en vormt daarmee een running gag in het album. Pas op de laatste pagina van het album ziet Obelix hem eindelijk en geeft hem een bot.

Op de laatste afbeelding loopt hij het dorp uit en het was de bedoeling dat hij niet meer zou terugkeren. Idéfix bleek echter zo'n succes bij lezers van het album dat de schrijvers besloten hem tot een vast personage te maken. In het volgende album, Asterix en Cleopatra, wordt hij voor het eerst bij naam genoemd en heeft hij een belangrijkere rol, waarbij hij ook blijk geeft van intelligentie en karakter. In De Grote Oversteek gaat Idéfix zo een gesprek aan met een Deense dog en beide honden nemen onmiddellijk elkaars 'taal' over, terwijl Asterix en de Noormannen er niet in slagen elkaar te begrijpen. Hij neemt ook sommige aspecten over van Obelix, zoals diens 'rare jongens'-gebaar. Obelix probeert hem menhirs te leren apporteren, wat eveneens een running gag vormt.

Naamgeving

De naam Idéfix is afgeleid van het Franse idée fixe, een waanidee dat hardnekkig beleefd wordt. Deze naam werd gekozen uit de inzendingen voor een wedstrijd georganiseerd door het stripblad Pilote naar aanleiding van de publicatie van De ronde van Gallia.^[2] In de Engelse vertaling van de strips is het hondje Dogmatix genoemd (een woordspeling op 'dog' = hond en dogma), wat in andere talen wordt overgenomen, waardoor Idéfix en Dogmatix zowat de enige benamingen zijn voor het kleine hondje.

Een gevoelige hond

Idéfix is een hond die van bomen houdt. Als Obelix een boom uit de grond trekt, of een boom geveld wordt, begint Idéfix spontaan te janken. Net als Obelix gebruikt Idéfix het gebaar dat steevast bij "rare jongens, die..." hoort, met een vinger tegen de slaap tikken. Verder is Idéfix niet opgezet met vrouwelijke aandacht voor Obelix, zoals blijkt in Asterix en het Eerste Legioen, tot de vrouw in dit verhaal, Walhalla, hem toevertrouwd wordt voor Obelix en Asterix vertrekken op hun nieuwe missie, en de weerspannige hond een kus geeft.

Idéfix gaat niet vaak mee op reis, maar er zijn momenten dat zijn aanwezigheid het verschil maakt, zoals in het geval van Asterix en Cleopatra of om kleine Pépé in de gaten te houden in Asterix in Hispania. Zijn rol in de tekenfilms is beduidend groter.

In het album Asterix en Latraviata verdwijnt Idéfix even, tot grote bezorgdheid van Obelix. Pas op het laatste plaatje keert hij terug, en is niet alleen: hij heeft het hondje, dat hij halverwege het album tegenkomt, gevolgd en samen een gezinnetje opgestart. Obelix noch Asterix weten dit, en het verhaal sluit af voor dit onthuld wordt aan beide vrienden. Ironisch genoeg is hij de enige in het album die zich bindt en een gezinnetje sticht, waar Asterix en Obelix door hun moeders tevergeefs hiertoe werden bewogen.

Boeken

Idéfix heeft ook een eigen boekenreeks met de titel Une aventure d'Idéfix - La mascotte d'Astérix et d'Obelix, die van 1972 tot en met 1974 werd uitgegeven door uitgeverij Le Lombard. Deze werden geschreven door René Goscinny en geïllustreerd door Albert Uderzo. Er werden vier delen uitgegeven in het Nederlands door Dargaud onder de titel Een avontuur van Idéfix - Het slimme hondje van Asterix en Obelix.^[3]

No.	Franse titel	Jaar	Nederlandse titel	Jaar
1.	Idéfix se fait un ami	1972	Idéfix maakt een vriend	1972
2.	La chasse au sanglier	1972	Idéfix vangt een everzwijn	1972
3.	L'orage	1972	Idéfix redt een jongetje	1972
4.	Un goûter bien mérité	1972	Idéfix verdient een lekker hapje	1972
5.	Idéfix et le bébé	1973	-	-
6.	Idéfix et le poisson clown	1973	-	-
7.	Idéfix à la neige	1973	-	-
8.	L'anniversaire d'Idéfix	1973	-	-
9.	Idéfix fait du sport	1973	-	-
10.	Idéfix et la petite fille	1973	-	-
11.	Une folle poursuite	1973	-	-
12.	Idéfix au cirque	1973	-	-
13.	Idéfix magicien	1974	-	-
14.	Idéfix et le perroquet	1974	-	-
15.	Idéfix s’en va-t’en guerre	1974	-	-
16.	Idéfix et le petit lapin	1974	-	-

In 1982 verschenen nog twee boekjes bij Les Éditions Albert René met de titels Idéfix et le vilain petit aiglon en Idéfix et la grande fringale.