Henri François Rudolf Hubrecht

Henri François Rudolf Hubrecht (Vlaardingen, 15 september 1844 - Amsterdam, 1 augustus 1926) was een Nederlands ondernemer, politicus en bestuurder.

dr. Henri François Rudolf Hubrecht
Algemeen
Geboren	Vlaardingen, 15 september 1844
Overleden	Amsterdam, 1 augustus 1926
Partij	Liberale Unie Vooruitstrevend-liberale Kamerclub (1902-1905)
Religie	Hervormd
Titulatuur	dr.
Functies
1898-1923	lid Provinciale Staten van Noord-Holland
1901-1918	lid Tweede Kamer der Staten-Generaal
1909-1911	lid Staatscommissie-Kraus inzake de toegang van Nederland door het Noordzee-kanaal
1918-1923	lid Gedeputeerde Staten van Noord-Holland
Portaal    Politiek

Jeugd en opleiding

Henri François Rudolf Hubrecht was een zoon van de ambtenaar Josias Johan Hubrecht en jonkvrouw Louise Rudolphine Julie van Alphen, die al overleed toen hij pas drie jaar was. Zijn vader hertrouwde met Sabina Wilhelmina Verster, en hij had een zus en een halfzus. Na de lagere school in Vlaardingen en Leiden en de technische school in Utrecht, studeerde Hubrecht scheikunde aan de Rijksuniversiteit Groningen, waarna hij zijn studie afrondde met een promotie (1864) aan de Universiteit van Heidelberg.^[1]

Carrière

Na zijn studie werd Hubrecht docent aan de technische school en Hogereburgerschool, waarna hij twintig jaar directeur was van de nieuw opgerichte Openbare Handelsschool in Amsterdam (1868-1888). Hij was secretaris en mede-oprichter van een verbond dat zich uitsprak tegen de dagbladzegel, welke in 1869 uiteindelijk succes had met de afschaffing van de belasting. Daarnaast was hij directeur bij de Amstel-Hotel Maatschappij (vanaf 1872) en partner in een administratiekantoor. In 1888 zei hij de handelsschool vaarwel, en werd hij oprichter en directeur van de Nederlandsche Bell-Telephoon Maatschappij (1888-1896), waarmee hij de telefonie in Nederland wilde introduceren.^[1]

Hubrecht richtte zowel het aardrijkskundig genootschap (1873) als de Vereeniging voor Handelsonderwijs op. Op zijn initiatief stelde de regering ook de Commissie voor de consulaire examens in, waar hij tot 1923 lid van zou blijven (en uiteindelijk ook voorzitter).