Hendrik II van Eilenburg

Hendrik II van Eilenburg, bijgenaamd de Jongere, (circa 1103 - september of oktober 1123) was graaf van Eilenburg en van 1103 tot aan zijn dood markgraaf van Lausitz en Meißen. Hij behoorde tot het huis Wettin.

Hendrik II van Eilenburg
1103-1123
Markgraaf van Meißen
Periode	1103-1123
Voorganger	Hendrik I
Opvolger	Wiprecht van Groitzsch
Vader	Hendrik I van Eilenburg
Moeder	Gertrudis van Brunswijk

Levensloop

Hendrik II was de zoon van Hendrik I van Eilenburg, markgraaf van Lausitz en Meißen, uit diens huwelijk met Gertrudis van Brunswijk, dochter van markgraaf Egbert I van Meißen. Zijn vader was reeds voor de geboorte gestorven. Zijn moeder eiste Lausitz en Meißen op voor haar ongeboren kind, maar omdat men wegens haar gevorderde leeftijd twijfelde aan haar zwangerschap, rukte ze voor het verzamelde volk haar kleren van het lijf en toonde ze als bewijs haar zwangere buik. Na de geboorte verspreidden vijanden het gerucht dat ze een meisje had gebaard en het kind gewisseld had met de zoon van een kok om aan de macht te kunnen komen.

Onder regentschap van zijn moeder kon Hendrik II bezit nemen van zijn vaderlijke erfenis. Zijn rechtmatigheid werd door zijn neef Koenraad de Grote echter steeds weer betwist. Na de dood van zijn moeder in 1117 en het bereiken van de meerderjarigheid bond Hendrik de strijd aan met zijn neef en nam hem in 1121 gevangen. Koenraad de Grote bleef in gevangenschap tot aan de dood van Hendrik II in 1123. Begin dat jaar vocht Hendrik II samen met zijn zwager, markgraaf Hendrik van Stade aan de zijde van bisschop Reinhard van Halberstadt tegen hertog Lotharius van Saksen.

Hendrik II van Eilenburg stierf reeds in september of oktober 1123, vermoedelijk door vergiftiging. Hij was gehuwd geweest met Adelheid van Stade, maar de verbintenis was kinderloos gebleven. Daarop liet zijn neef Koenraad de Grote zijn aanspraken op Hendriks erfenis gelden. Zijn allodia kwamen effectief in het bezit van Koenraad, maar om Meißen en Lausitz, die keizerlijk leengoederen waren, barstte een hevige strijd los, aangezien keizer Hendrik V in het geheim Lausitz en Meißen toewees aan graaf Wiprecht van Groitzsch en Eilenburg aan graaf Herman II van Winzenburg overhandigde. Koenraad vond dat zijn rechten geschonden waren en verbond zich met Lotharius van Saksen tegen keizer Hendrik V. In 1125 kwam Koenraad alsnog in het bezit van Meißen. Hetzelfde jaar werd Eilenburg toegewezen aan Albrecht van Ballenstedt, die na de dood van Wiprecht van Groitzsch in 1124 tevens het markgraafschap Lausitz had geërfd, maar Eilenburg uiteindelijk afstond aan Koenraad.

Voorouders

Overgootouders	Diederik II van Wettin (993-1034) ∞ Mathilde van Meissen (-)		Reinier van Leuven (992-1054) ∞  ? (-)		Liudolf van Brunswijk (1005-1038) ∞ Gertrude Billung van Egisheim (1005-1077)		Manfred II Olderik van Turijn (980-1035) ∞ Bertha van Este (990-1037)
Grootouders	Dedo I van Lausitz (993-1034) ∞ Adela van Leuven (-)				Egbert I van Meißen (1030-1068) ∞ Irmengard van Susa (1020-1078)
Ouders	Hendrik I van Eilenburg (1070-1103) ∞ Gertrudis van Brunswijk (1058-1117)
Hendrik II van Eilenburg (1103-1123)

Bronnen, noten en/of referenties

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Heinrich II. (Meißen) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.