Loading AI tools
decorontwerper Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Freek Biesiot (Bandoeng, 6 mei 1942) is een Nederlands decorontwerper en kunstschilder.
Freek Biesiot | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Freek Biesiot | |||
Geboren | 6 mei 1942 | |||
Land | Nederland | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1965-2009 | |||
Beroep | decorontwerper | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Biesiot werd geboren in Nederlands-Indië en bracht zijn jeugd door in een interneringskamp. Na zijn verhuizing naar Nederland studeerde hij aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, waar hij zich specialiseerde in grafisch ontwerp, typografie en fotografie. Na zijn studie solliciteerde hij bij de NTS (Nederlandse Televisie Stichting), waar hij na het maken van een proeftekening werd aangenomen bij de Hoofdafdeling Ontwerp, gevestigd in een villa aan de Emmastraat 54 in Hilversum. Zijn eerste opdracht als ontwerper was het creëren van een tentoonstellingsontwerp voor de VARA in 1965. In de daaropvolgende jaren werkte hij samen met Rob Touber aan het decorontwerp voor het Nationaal Songfestival in 1969 en 1970. Toen kleurentelevisie zijn intrede deed in de vroege jaren zeventig, maakte hij decors voor tv-series zoals "Twee clowns en een kubus", "Prikkebeen," en voor de musical "Jona". Vervolgens werkte hij een aantal jaren bij "Studio Santbergen", waar hij als chef betrokken was bij de nieuwbouw van het hoofdgebouw op het Mediapark in Hilversum.
In de jaren tachtig concentreerde Biesiot zich als decorontwerper voornamelijk op dramaseries, waaronder "Armoede", "De zomer van '45", "Het wassende water" en "In naam der Koningin". Voor sommige werkopdrachten van de NCRV moest hij naar het buitenland reizen. Zo reisde hij voor "De zomer van '45" in een koude winter naar Canada. In de jaren negentig ontwierp hij decors voor het kinderprogramma "Schudden tot het sneeuwt" en de succesvolle comedyserie "Toen was geluk heel gewoon". Hij bleef betrokken bij deze laatste serie tot zijn pensionering in 2009.
Na zijn pensionering richtte hij zich op zijn passie voor kunstschilderen, waarbij hij voornamelijk portretten schildert. Zijn collectie van decorwerken is overgedragen aan het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.