Loading AI tools
Italiaans acteur Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Francesco Sparanero professioneel bekend als Franco Nero (San Prospero Parmense, 23 november 1941) is een Italiaans acteur die vooral actiehelden in Italiaanse exploitatiefilms speelde. Zo speelde hij in een aanzienlijk aantal spaghettiwesterns. Met name in de jaren zeventig was hij populair in Italië.
Franco Nero | ||||
---|---|---|---|---|
Franco Nero in 2016. | ||||
Algemene informatie | ||||
Geboortenaam | Francesco Clemente Giuseppe Sparanero | |||
Geboren | 23 november 1941 | |||
Geboorteplaats | San Prospero Parmense | |||
Land | Italië | |||
Bijnaam | 'de Italiaanse John Wayne' | |||
Werk | ||||
Pseudoniem | Frank Black, Frank Nero | |||
Jaren actief | 1962- | |||
Beroep | acteur, filmproducer | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
Nero studeerde economie aan de universiteit van Milaan. Tijdens zijn studie werkte hij als freelancefotograaf. In die periode begon John Huston aan de opnamen van een film over de Bijbel, die hij vanwege de lagere productiekosten opnam in Italië. Nero moest foto's maken op de set van deze film en kwam in contact met Huston. Die was onder de indruk van het uiterlijk van Nero en vroeg hem Abel te spelen in The Bible: In the Beginning (1964).
Toevallig in het acteervak beland, kreeg Nero de smaak te pakken en hij ging audities doen. Zo kreeg hij de hoofdrol in de cult-spaghettiwestern Django (1966). In deze film speelde Nero het soort rol dat hem zou typeren tijdens de rest van zijn acteercarrière, die als koele, stoere en mysterieuze held. Hij speelde later in onder meer de spaghettiwesterns Texas Adios (1967), Massacre Time (1966), A Professional Gun (1968) Companeros (1970), en Keoma (1976). Hiermee verkreeg Nero de bijnaam 'de Italiaanse John Wayne'.[bron?]
Met zijn zachte stem, lichtblauwe ogen en lange slanke postuur werd Nero met name voor actierollen gevraagd en daarom bleef hij ook na het doodbloeden van de spaghettiwestern in actiefilms spelen. Hij wilde zelf niettemin graag in meer serieuze rollen verschijnen. Daarom begon Nero te spelen in arthousefilms van regisseurs als Rainer Werner Fassbinder (Querelle) en Luis Buñuel (Tristana). Hij probeerde daarnaast tevergeefs door te breken in Hollywood. In Amerika bleven zijn optredens beperkt tot een hoofdrol in Enter the Ninja en slechterikenrollen in films als Force 10 from Navarone en Die Hard 2. Nero speelde nog in 2010 de rol van Lorenzo Bartolini in Letters to Juliet.
Hij hertrouwde in 2006 met actrice Vanessa Redgrave die van hem in 1969 een zoon had gekregen. Hij had haar leren kennen tijdens de opnamen van Camelot (1969).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.