Emma Bonino
Italiaans politica Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Emma Bonino (Bra (Piëmont), 9 maart 1948) is een Italiaans politica. Ze was tussen april 2013 en februari 2014 minister van Buitenlandse Zaken van Italië in het kabinet van Enrico Letta. Bonino wordt gezien als een van de belangrijkste figuren van het liberale radicalisme in de moderne geschiedenis van Italië.
Emma Bonino | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Geboren | 9 maart 1948 Bra | |||
Politieke partij | Italiaanse Radicalen | |||
Beroep | politica | |||
Website | Officiële website | |||
Minister van Buitenlandse Zaken | ||||
Aangetreden | 28 april 2013 | |||
Einde termijn | 22 februari 2014 | |||
President | Giorgio Napolitano | |||
Premier | Enrico Letta | |||
Voorganger | Mario Monti | |||
Opvolger | Federica Mogherini | |||
Senator in de Senaat (tevens vicevoorzitter) | ||||
Aangetreden | 6 mei 2008 | |||
Einde termijn | 15 maart 2013 | |||
Minister van Europese Zaken en Internationale Handel | ||||
Aangetreden | 7 mei 2006 | |||
Einde termijn | 7 mei 2008 | |||
Premier | Romano Prodi | |||
Voorganger | Giorgio La Malfa | |||
Opvolger | Andrea Ronchi (Europese Zaken) Claudio Scajola (Ontwikkeling) | |||
Lid van het Europees Parlement | ||||
Aangetreden | 20 juli 1999 | |||
Einde termijn | 27 april 2006 | |||
Aangetreden | 17 juli 1979 | |||
Einde termijn | 12 april 1988 | |||
18e Europees Commissaris namens Italië belast met Gezondheid, Consumentenbescherming, Visserij, Humanitaire Hulp en Ontwikkelingssamenwerking | ||||
Aangetreden | 25 januari 1995 | |||
Einde termijn | 17 september 1999 | |||
President | Jacques Santer Manuel Marín | |||
Voorganger | Antonio Ruberti | |||
Opvolger | Romano Prodi | |||
Secretaris van de Italiaanse Radicale Partij | ||||
Aangetreden | 1993 | |||
Einde termijn | 1995 | |||
Voorganger | Sergio Stanzani | |||
Opvolger | Olivier Dupuis | |||
Lid van de Kamer van Afgevaardigden | ||||
Aangetreden | 1976 | |||
Einde termijn | 1995 | |||
|
Na twee decennia als vertegenwoordiger in de Kamer van Afgevaardigden en het Europees Parlement werd Bonino in januari 1995 benoemd tot Italiaanse vertegenwoordiger bij de Europese Commissie. Vervolgens was ze tussen 2006 en 2008 minister van Europese Zaken en Internationale Handel in de regering van Romano Prodi en tussen 2008 en 2013 vicevoorzitter van de Italiaanse Senaat. Naast deze werkzaamheden was Bonino lid van het uitvoerend comité van de International Crisis Group en was ze een belangrijke promotor van het Internationaal Strafhof. Bonino is tevens een activist voor de afschaffing van de doodstraf en is oprichtster van No Peace Without Justice, een organisatie die zich hard maakt voor de afschaffing van genitale verminking van vrouwen.
In 2011 was Bonino de enige Italiaanse vrouw op de lijst van 150 vrouwen die de wereld bewegen van het Amerikaanse tijdschrift Newsweek.
Afkomst en opvoeding
Emma Bonino is de tweede dochter van Philip Bonino en Catterina Barge. Ze bracht haar jeugd door op een boerderij op het platteland van Bra, Piëmont. In 1954 verhuisde Bonino met haar familie naar de stad Bra. Haar vader was in Bra werkzaam als eigenaar van een houthandel en wist daarmee economische stabiliteit voor zijn gezin te creëren. In 1967 studeerde Bonino af aan een klassieke middelbare school en ging ze Letteren en Moderne Literatuur studeren aan de Bocconi-universiteit in Milaan. Ze studeerde in 1972 af op een scriptie over Malcolm X.
Politiek
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.