Loading AI tools
ov Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een chipkaart of smartcard is een plastic kaart met een microprocessorchip. Deze chip bevat een processor, geheugen en contactpunten. Er zijn ook contactloze chipkaarten waarop de contactpunten ontbreken omdat die gebruikmaken van NFC.
De chipkaart is uitgevonden door de Fransman Roland Moreno in 1974. De chip is samengesteld met microprocessor en geheugen en is dus een microcomputer. De functie van de microcomputer is de toegang tot de opgeslagen gegevens te beheren in het kader van gegevensbeveiliging. Moderne chips worden met steeds meer geheugen uitgerust. De oudste kaart heeft een geheugen van 8 kilobyte en de kaart anno 2004 512 kilobyte. Deze steeds grotere geheugenomvang is nodig om meer uitgebreide beveiliging te kunnen herbergen.
De grootste chipkaartproducent in de wereld is Gemplus: deze heeft tot 2004 meer dan 5 miljard chipkaarten geproduceerd, In 2006 is Gemplus met Axalto (de voormalige Schlumberger en Solaic) samen gegaan in Gemalto.
Het geheugen op een chip bestaat uit drie delen:
Het read-only memory (ROM) bevat het besturingsprogramma van de chip. In het begin van de chipkaartgeschiedenis bestond het geheugen van een chipkaart uitsluitend uit EEPROM.
Om toepassingen met smartcards te kunnen laten communiceren bestaan er tegenwoordig twee standaarden:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
