Charles de Moerman d'Harlebeke

Charles Marie Ghislain de Moerman d'Harlebeke (Sint-Niklaas, 21 oktober 1797 - Gent, 20 mei 1854) was een Belgisch senator.

Levensloop

De Moerman was een zoon van de baljuw van het Land van Waas en gedeputeerde bij de Staten van Vlaanderen Mathieu de Moerman en van Isabelle de Waepenaert. Hij trouwde met Désirée Pycke de ten Aerden (1797-1852). Zijn zoon was volksvertegenwoordiger Léon de Moerman d'Harlebeke.

Hij verkreeg in 1822 adelserkenning met de titel van burggraaf, een titel die in 1847 werd uitgebreid tot al zijn mannelijke afstammelingen. Hij behoorde tot de groep die in groeiende oppositie kwam met koning Willem I en hij nam actief deel aan de petitiebeweging. Hij werd niettemin in 1828 verkozen tot lid van de Provinciale Staten van Oost-Vlaanderen.

Van 1830 tot 1836 was hij gemeenteraadslid van Gent. In 1834 was hij medestichter van Le Constitutionnel des Flandres in Gent. Deze ultramontaanse krant bestreed de meer democratische tendensen van een aantal katholieke beleidsvoerders. Van 1836 tot 1847 was hij arrondissementscommissaris voor het arrondissement Gent, tot hij door de liberale regering-Charles Rogier werd afgezet.

In 1851 werd hij katholiek senator voor het arrondissement Kortrijk. Hij bleef dit tot aan zijn dood.

Literatuur

• G. VAN GAVER, De Burggravie van Harelbeke en de familie de Moerman d'Harlebeke, in: Handelingen van de koninklijke geschied- en oudheidkundige Kring van Kortrijk, 1966-1967.
• Herman BALTHAZAR, Charles de Moerman d'Harlebeke, in: Nationaal Biografisch Woordenboek, Deel II, Brussel, 1966.
• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1994, Brussel, 1994.
• Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD (red.), Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.