Een veelvoorkomend gebruik is, dat de bruid op haar trouwdag een speciale trouwjurk draagt tijdens de bruiloft, vaak samen met een door de bruidegom verzorgd bruidsboeket. De trouwjurk is vaak wit van kleur, dit is een symbool voor maagdelijkheid. De bruid is vaak gesluierd.
Er zijn speciale gebruiken en rituelen rondom de bruid, zij verschillen soms per streek.
De bruid moet het volgende dragen: something old, something new, something borrowed, something blue
De bruid mag vlak voor het huwelijk niet gezien worden door de bruidegom
De bruid wordt opgehaald door de bruidegom uit haar ouderlijk huis
De bruid gooit het bruidsboeket (degene die het bruidsboeket vangt, zou de volgende zijn om te trouwen)
De bruid verlaat haar ouderlijk huis en gaat bij (de familie van) de man wonen
De bruidegom moet 's avonds in aanwezigheid van de gasten de rechter kousenband of beenband van de bruid met zijn tanden verwijderen en in het publiek gooien zodat de (mannelijke) vanger de volgende bruidegom zal zijn. Dit is de tegenhanger van het gooien van het bruidsboeket.
Bij het verlaten van de kerk na de huwelijksvoltrekking wordt rijst gegooid. Dit is om een vruchtbaar huwelijk (veel kinderen) aan te moedigen.
Over het algemeen bestaat er veel belangstelling voor bruidsparen en met name voor de kleding van de bruid. Als zij bijvoorbeeld het gemeentehuis of kerkgebouw binnengaat of uitkomt blijven voorbijgangers vaak staan om even te kijken.
Huwelijk van een achtjarige bruid uit Buru die volgens oud gebruik al vlak na de geboorte werd verkocht aan een andere stam en een bruidsschat mee kreeg, foto genomen voor 1941
In het Oudgrieks betekent νύμφη (nimf: bruid, gesluierd).
_in_een_draagstoel._TMnr_60008121.jpg)
